22 Februari 1940.
49
het beetje werk is opgesoupeerd, zal men deze arbeiders
wel loslaten op de omgeving."
Spreker verklaart, dat bij zulk een voorlichting
van de betrokkenen bij hem de lust eraf gaat om over
deze zoo moeilijke en zorggevende materie te gaan
debatteeren.
Tegenover dit geschrijf kan spreker de verklaring van
deskundigen stellen.
In het schema van den leeraar, die voor het geven van
dezen cursus bereid gevonden werd, en waarvan ook
door de betonvereeniging werd kennis genomen, komen
de navolgende passages voor:
,,De vakbekwaamheid voor deze menschen is uit den
aard van het bedrijf in hoofdzaak te verkrijgen door
practisch werken.
Eenvoudige werken in den beginne, onder vakkundige
leiding, aangevuld door theoretisch ond'erricht (b.v. 1
dag per week) zullen degenen, die voor het vak iets voe-
ien en niet te traag van begrip zijn na pl.m. /2 jaar wer-
ken, reeds tot een behoorlijke vaardigheid kunnen bren-
gen. Noodig is echter, dat zij onder deskundige leiding
gaandeweg van kleinere tot groote werken gebracht
worden."
En verder:
,,Het is begrijpelijk, dat een opleiding van pl.m. 6
nraanden de betrokken arbeiders niet maakt tot eerste-
klas vaklieden. Zij zijn dan echter zoover, dat zij op de
doorsnee-werken hun loon kunnen verdienen. Vaardig-
heid en routine krijgt de een eerder dan de ander en zijn
bovendien slechts langs den weg van arbeid te ver-
krijgen."
Het is all'erminst sprekers bedoeling de menschen wat
wijs te maken of voorspiegelingen te doen. Wat zou hij
daaraan hebben?
Maar dit weet hij en dit mag hij ook wel zeggen, dat
de deelnemers er allerminst slechter van zullen worden.
Spreker heeft zoo'n idee, dat een cursus als hier zal wor-
den gegeven en welke wellicht een der eersten zal zijn
in den lande, ook nuttig effect zou hebben voor degenen,
die reeds in het betonvak werkzaam zijn.
Velen dezer menschen zullen wellicht nimmer eenige
theöretische opleiding op dit gebied gehad hebben en
men kan toch nimmer teveel leeren!
Spreker weet bijvoorbeeld zeker, dat er in het beton-
