241 30 Augustus 1951.
groep van de bevolking laten drukken. Zij, die het meest gebruiken, aruk-
ken de kostprijzen van gas en electriciteit. Voor het meerdere gebruik
worden zij gestraft.
Als volstaan kan worden met een verhoging van minder dan een cent
per kWh over de hele lijn, dan moet men niet de marge tussen de twee
categoriën van 2 tot 3 cent verhogen, wat de onbillijkheden vergroot,
maar alle bewoners gelijk laten profiteren, bijvoorbeeld door beide cate-
goriën met 1 cent te verhogen en het quantum voor noodzakelijk levens-
onderhoud voor allen te verhogen.
De heer Mr. Zeelenberg noemt het idee van de heer Verhoeven om de
zakelijke verbruikers tegen lager tarief stroom of gas te leveren en het
daaruit voor de gemeente voortvloeiende nadeel op de grotere particuliere
verbruikers af te wentelen, in beginsel fout. Ook de zakelijke verbruikers
dienen de gewone kostprijs te betalen.
De heer Keijnders heeft met gemengde gevoelens de voordracht van
burgemeester en wethouders gelezen. Spreker is blij, dat burgemeester
en wethouders de minder draagkrachtige gezinnen tegemoet komen door
een lager tarief voor de noodzakelijke levensbehoeften. Door deze cate-
gorie zijn reeds meer offers gebracht dan men dragen kan. In tegen-
stelling met de heer Mr. Pliester is spreker van mening, dat niet gespro-
ken kan worden van een subsidie van gemeentewege aan de verbruikers,
maar eerder van een subsidiëren door de verbruikers van de gemeente. In
1950 hebben de bedrijven een winst geboekt van pl.m. f 200.000.hetgeen
een cadeau voor de gemeente is. Bij de beoordeling van deze zaak moet
meer gekeken worden naar de gezinnen waar reeds veel offers zijn ge-
bracht. Dooa de heer Mr. Pliester is gewezen op het variëren van de
quantums stroom, die in andere dan arbeidersgezinnen wordt gebruikt.
Spreker meent, dat daar tegenover staat dat in arbeidersgezinnen de was
niet buiten de deur is, zodat er gas moet worden gebruikt om water te
verwarmen. Hierdoor komen ze spoedig boven het quantum voor eerste
levensbehoefte, hetgeen weer offers kost. Spreker kan er niet genoeg de
nadruk op leggen, dat offers brengen van armoede erger is dan van luxe.
De heer Mr. van Wijk is het niet eens met de heer Reijnders, waar deze
zegt, dat de verbruikers een cadeau aan de gemeente geven, zoals de heer
Reijnders de zaak stelt, is dat te simpel en onjuist.
Op het voorstel van burgemeester en wethouders komende, acht spreker
een verschil in gebruik per jaar tussen kleine en grote gezinnen van
60 M3 niet juist. Men zou b.v. kunnen beginnen met voor gezinnen van
2 personen 150 M3 als noodzakelijke levensbehoefte aan te merken en voor
gezinnen van b.v. 4, 7, 12 personen een oplopende marge toe te passen.
De gegeven oplossing i's wel wat te eenvoudig en voor de grote gezinnen
nadelig.
De heer van Houten is van mening, dat bij dit voorstel alleen rekening
is gehouden met de belangen van de grote gezinnen. De middenstand en
de bedrijven verkeren z.i. ook in omstandigheden, die een groter quantum
tegen lager tarief wettigen. Zo is b.v. geen rekening gehouden met parti-
culieren, die van gasverwarming gebruik maken. Billijkheidshalve zou
ook de gasverwarming onder een goedkoop tarief moeten vallen.
De heer Zegwaart doet het genoegen, dat burgemeester en wethouders
voorstellen, ten aanzien van het gas eenzelfde methode toe te passen als
voor electriciteit en water reeds geldt, om bepaalde hoeveelheden voor
eerste levensbehoefte te leveren tegen een lagere prijs. Dit systeem is
feitelijk een gevolg van een indertijd tussen de partijen gesloten compro-
mis. De K.V.P. zorgt voor het gezin. Niet iedereen denkt echter hetzelfde.
Door wederzijds geven en nemen tussen de partijen is deze wijze van
prijzenberekening tot stand gekomen, welke door burgemeester en wet-
