V'
29 Juli 1954.
157
Indertijd was er slechts één gemeente die bepaalde, dat voor verdienende
kinderen boven 16 jaar geen kindertoeslag meer werd gegeven
mnTster Beel schreef Ip 12 November 1952 aan heren Ministers: over
de vraag hoe de term „tot zrjn last hebben" dient te worden verstaan, als
V°!,Onder „een kind tot zrjn last hebben" wordt verstaan: „een kind tot
ZijLfSrtoSehfsbbeedoeld als een tegemoetkoming in de kostem weRce
voor het onderhouden en opvoeden van een kmd worden gemaakt. Het ligt
in de rede, dat de volledige tegemoetkoming (de kindert°e^®>^®lueTede
is bedoeld voor de gevallen, waarin de kosten voor het onderhoud en de
opvoeding van het kind volledig door de ambtenaar worden gedrage
Uiteraard noopt de practijk tot een soepele interpretatie van het begnp
volledig tot zijn last hebben", aangezien bezwaarlijk b.v. rekenmg kan
worden gehouden met gaven van derden van germge împortantie ten be-
hoeve van het kind, terwijl uit practische en tactische motieven ook
Ïen Tnkomsten van het kind - hetzij uit arbeid, dan wei mt anderen
hoofde voor de toekenning van kindertoelage aan een kind, bedoeld m
het eerste lid buiten beschouwing waren te laten."
Bij lid 2, sub a van artikel 21 B.B.B.R.A. 1948 tekent de Mmister onder
me IndTn' overigens aanspraak op z.g. voortgezette kindertoelage bestaat
en"de inkomsten uit arbeid van het kind gaan het bedrag nmt te boven,
dan dat kind normaliter, gezien de leeftijd en de ontwikkelmg, als
lediae arbeidskracht, volgens de Algemene Loonregelmg voor het jeugdig
Rijkspersoneel, zou kunnen verdienen, kan de volle kmdertoelage word
UIDitk6alddus spreker, was in 1952. Twee jaar later wordt hetzelfde motief
gebruikt om de leeftijdsgrens te verlagen. i\T^^rHVir,iinnri een
in afwijking van de rijksregeling stelde de provincie Noordhollanc1 een
kindertoeslagregeling vast, waarbij voor studerende km(eren de leeft j
on 27 iaar werd gebracht en voor de andere kmderen op 18 jaar werd
gehandhaafd. In de gemeente Bloemendaal werd eenzelfde besluit genomen,
evenals in honderden gemeenten in het Zuiden van het land.
Spréker wil daarom burgemeester en wethouders verzoeken dlt v°°rst
terug te nemen en nog eens te bezien of er geen aanleiding bestaat andere
gemeenten na te volgen, die de leeftijdsgrens op 18 jaar handhaafden.
De heer Reijnders zegt, dat er blijkbaar een meningsverschil bestaat
tussen de R.K. bonden en de Minister, tussen corporaties en éen persoon,
die allen de kindertoeslag geheid voorstaan.
Daarom zal spreker zich niet over kinderbijslag uitspreken. Als het
eeven van kinderbijslag urgent is, moet men de werknemer daarnaar uit-
betalen. Als dit niet het geval is, dan wil spreker waarschuwen tegen
uitbreiding van het niet-urgente deel van het loon. Spreker wijst op e
jaren 1906-1920, toen alle kiesverenigingen m haar programma hadden
staan dat de lonen der gemeente-arbeiders moesten worden verbete d.
ïls er dan sprake van wJ, dan zei men, dat men het zo niet had bedoeld
waarbij men wees op de voordelen, die het gemeenie-personeel boven
anderen reeds genoot, in de vorm van vacantie, Pensl0en' enzer
daarom ook een gevaarlijke tendenz aanwezig, omdat, mdien voor ge
meente- en rijksambtenaren een afwijkende kiudcrfoesiagregeling wordt
gemaakt, dit zijn terugslag in hun lonen zal geven. Spreker gelooft, dat
een afwijkende regeling onbillijk zou zijn. Gemecntë-wërkheden zp mi
eenmaal niet buitenissig. Als de grens voor de kindertoeslag tot 18 jaar
moet worden gehandhaafd, zou deze grens voor alle werknemers moeten
gelden.
De heer Mr Dr van Bruggen zegt, dat zijn standpunt ten aanzien van
