30 Juni 1955. 161
gekomen, de ziektekostenregeling voor het provinciale personeel en de
regelmgen voor de gemeente-ambtenaren in verschillende gebieden Er is
aaarbij gestreefd naar een voor al die instituten zoveel mogeliik geliiklui-
ende regeling, om daardoor, als straks de gelegenheid daarvoor komt
vt" ove oePelend orgaan al deze regelingen brj elkaar te brengen en
gemakkelyk eenzelfde regeling te krijgen. De geschiedenis van het voor-
®'e. vfn Haarlem om in samenwerking met andere gemeenten een eigen
ziektekostenregehng m het leven te roepen is bekend. Dit voorstel is door
dc iiouding van een bepaalde fractie, door de raad niet aanvaard' Het
mitiatief is toen door Alkmaar overgenomen. Dank zij dit initiatief is er
inderdaad een mstituut voor Noordholland tot stand gekomen. Daarbii
z;jn op dit ogenblik reeds een 50-tal gemeenten aangesloten. Het wachten
is natuurlijk op enkele grote gemeenten, waardoor het draagvlak voor
deze voorziening groter zal worden. Spreker wijst er op dat de I Z.A.-
regeling m de eerste plaats wordt gepropageerd om te zorgen dat voor
het overheidspersoneel dat hierbij betrokken is, een goede regeling tot
stand komt, waarbij men te allen tijde van een goede behandeling ver-
zekerd is en waarbij niemand wordt uitgesloten op grond van eventuele
risicos, enz Maar boven alles wordt deze regeling gepropageerd omdat
e®n. stuk actie voor het behoud van de status van het ovérheids-
personeel îs gelegen. Aan deze status wordt van alle zijden getrokken en
geknabbeld. Het spreekt vanzelf, dat de ambtenaren dit met lede ogen
aanzien. In de Ambtenarenwet wordt voorgeschreven, dat op dit punt een
aparte regelmg voor de ambtenaren moet worden getroffen Daaraan is
nog maar ten dele tegemoet gekomen, n.l. alleen voor wat betreft de
betalmg van ziektegeld en niet voor wat de verdere kosten bij ziekte
betreft. De ambtenaren menen, dat ze aanspraak en recht hebben op een
eigen regehng. Een eigen regeling zodanig afgestemd, dat, als voor het
rijkspersoneel ook een dergelijke regeling komt, zonder veel moeite de
bestaande regelmgen bij elkaar kunnen worden gevoegd. Dit is dus niet
£eval, met een regeling zoals die door Haarlem is aanvaard. Als de
gemeentebesturen allemaai afwijkende regelingen gaan maken, zal het
eel moeilijk zijn om straks tot één geheel te komen. Dan wordt het een
voorkomen611 n ■aatste proberen de ambtenarenorganisaties te
Spreker kan zich met het voorstel wel verenigen hoewel het niet on-
^komen18' binnen nlet al te lanSe °P deze zaak nader terug
De heer Verhoeven komt ter vergadering.
De heer Reijnders is niet zo teleurgesteld als de heer Mr Zeelenberg Hii
gelooft ook niet dat de heer Mr Zeelenberg zo teleurgesteld is. In de eerste
plaats moet er verzekerings-technisch een juiste basis gevonden worden
waarop het; gemeente-personeel verzekerd wordt. Spreker weet niet of
blJ de I-Z A- Soed verzekerd is. Hij weet ook niet of het bij de ver-
zekermgmaatschappijen goed verzekerd is. Spreker gelooft dat burge-
meester en wethouders terdege zullen moeten kijken wat de een en de
ander geeft en wat de consequenties zijn. Inmiddels is deze tijdelijke rege-
mg gekomen, die spreker toejuicht. Toch gelooft spreker, dat het goed zal
zijn, dat er emgszms spoed betracht wordt met het treffen van een defi-
nitleve regelmg. Zo nodig ware er een verzekeringstechnische commissie
rlbocte benoemen die deze zaak bekijken wil. Hij meent, dat in deze
raad voldoende experts op dat gebied aanwezig zijn.
De heer Mr van Wijk, wethouder, is de sprekers dankbaar voor hun
mstruerende en verhelderende uiteenzettingen op dit nogal moeilijk en
netelig gebied. Inderdaad plegen tijdelijke zaken nogal eens hardnekkig
Zljn- Dat heeft nadelen, maar dat heeft in dit geval toeh ook wel een