196
28 Juli 1955.
geprojecteerd voor het opbergen van materialen, maar er zijn wel eens
van die dingen die men niet in een schuur kan plaatsen, zoals een box,
wieg, koffers, kortom van die voorwerpen die men voor geruime tijd moet
opbergen. Spreker vraagt of het nu niet mogelijk is, in overleg met de
architect, de kap 60 70 cm te verhogen, waardoor in het midden van
het dak een öpbergruimte zal ontstaan, welke men door een luik zal kun-
nen bereiken. Spreker hoopt, dat de wethouder deze zaak met de architect
zal wilten opnemen.
Spreker heeft nog altijd het idee, dat, zij het dan bij wijze van proef
eens afgeweken moet worden van het aanbesteden in massa. Hij zou wel
graag eens zien dat deze bouw in gedeelten werd aanbesteed. Door de
gebruikelijke gang van zaken worden de kleine aannemers uitgeschakeld,
omdat het hun financieel of om andere redenen niet mogelijk is in eens
zo'n grote hap te nemen. Als men in verschillende percelen aanbesteedt
waardoor er meerdere aannemers zullen komen, zal naar sprekers meningi
het werk spoediger klaar zijn, want dan krijgt men zoveel werkploegen
als het aantal percelen dat men heeft aanbesteed. Aanbesteding in massa
is wel gemakkelijker, maar dat heeft ook weer bezwaren, die spreker maar
niet zal noemen, omdat hij op dat terrein wel enige ervaring heeft en
misschien ambtsgeheimen zou verklappen. Als spreker daar de aandacht op
vestigt weet ieder wel wat hij daarmede bedoelt. Hij bedoelt er geen
kwaad mee, maar het is nu eenmaal de gang van zaken.
Ten aanzien van het gesprokene door de heer Reijnders, over de grond-
prijs, wijst spreker er op, dat hij in de commissie voor openbare werken
dezelfde opmerking heeft gemaakt. Ook spreker was het opgevallen, dat
de grondprijs wel 50 °/0 duurder was voor deze arbeiderswoningen dan de
grondprijs op andere plaatsen in de gemeente. Het betrof dan percelen
grond van oudere datum waarin de wegen vroeger zijn aangelegd. Spreker
heeft ten antwoord gekregen, dat er een circulaire is, die het onmogelijk
maakt om hierin verandering te brengen. Spreker heeft zich daar bij neer
moeten leggen, maar als de heer Reijnders een weg weet die tot goed-
kopere grondprijzen leidt, dan zou spreker hem daarbij graag willen
steunen.
Wat het gesprokene door de heer Reijnders betreft inzake de aanleg
en het onderhoud van het plantsoen, ook daarin kan spreker met hem
meegaan. De kostprijs van de woningen is hoog en natuurlijk houden de
huren daarmede gelijke tred. Het opbrengen van de huren zal in gezinnen
met verdienende kinderen niet zo moeilijk vallen als in een gezin met
niet-verdienende kinderen. Op de manier als door de heer Reijnders voor-
gestaan zou spreker het willen doen, om zodoende de huren wat lager te
krijgen.
De heer Verhoeven zegt, dat bij meerdere gelegenheden al eens een
debat over de grondprijzen is gehouden. Men kan er nu eenmaal niet
onderuit dat voor verschillende terreinen verschillende grondprijzen gel-
den. De prijs hangt af van de gesteldheid van het terrein en van de
ouderdom van het terrein. Terreinen worden n.l. op een zeker moment
gekocht, waarbij dan ieder jaar rente op de aankoopprijs wordt bijge-
schreven.
Aannemende dat de totale grondprijs van f 133.000,met ongeveer 20
naar beneden zou worden gebracht, dus van f 15,tot f 12,per M?, dan
is dat in totaal f 26.000,Rekent men daarvan 4 rente, dan vormt dat
f 1000,per jaar voor al die woningen. Hierdoor ontstaat slechts een
klein verschil met de thans berekende huurprijs. Om nu daarvoor het
gehele systeem van verkoop van grond door de gemeente te gaan ver-
krachten, moet spreker ontraden. Een huurverlaging van f 16,per jaar
kan de zaak niet redden. Hiermede maakt men die huizen niet méér
bewoonbaar. Spreker gelooft, dat het voorstel van de heer Reijnders niet
moet worden aangenomen.
