292
24 november 1955.
dat het juist is. Toch wordt er veel gebouwd. Wordt er allemaal gebouwd
tegen pnjzen die niet binnen de curveprijs vallen
i br^f Van de R'K- Middenstandsvereniging vindt spreker wel onge-
lukkig. Deze middenstandsvereniging is natuurlijk helemaal geen speciale
bouwondernemersvereniging. Het wil er bij spreker niet in dat de RK
Slagerspatroonsvakbond, kortom de hele R.K. mlddenstand hier achter
staat. Afgezien daarvan is het een moeilijk begrijpelijke brief. Hierop de
wens te baseren dat het mogelijk zou zyn door een groepje van kleinere
aannemers dit grote complex te laten bouwen, lijkt spreker op zichzelf al
verschnkksiijk gevaarlijk. Maar afgezien daarvan leert de praktiik en
daar draait z.i. de hele zaak om, dat de kleine bouwpatroon geen volk h'eeft
en als hy volk heeft raakt hij het kwijt. Door allerlei omstandigheden ont-
staan, îs het nu eenmaal een feit waar wij rekening mee moeten houden
Wanneer een groep kleinere aannemers dit grote complex zou moeten
gaan ^etten, dan zal er toch iemand moeten zijn die verantwoordelijkheid
voor deze hele zaak op zich neemt. Dat kan praktisch op deze manier
Als overheidsorgaan zou spreker een dergelijk groot complex niet
aan een groep klemere aannemers durven geven. Hier moet men terecht
komen bij een grotere bouwer die daar ervaring mee heeft. Spreker kriigt
weer de indruk, dat we bij deze bouwerij in tijdnood raken. We zitten
voortdurend m tijdnood. Op het ogenblik ligt de situatie zo en we kunnen
met anders. Toch îs spreker niet in zijn schik met deze zaak Spreker is
00 nlet overtuigd door het argument van de wethouder, dat een bepaalde
aannemer het werk voor die prijs niet kon maken. Misschien hij niet twee
anderen misschien wel. Er wordt toch gebouwd! Wanneer men maar'tiidig
zijn plannen maakt en piannen voorlegt, dan moet het op een andere
manier op te lossen zijn.
De heer Zegwaart is door de mededeling van de wethouder dat het
mwendige van de woning niet zal worden uitgekleed, wel wa't gerust-
gesteld. Spreker moet nog even terugkomen op diens apodictische uit-
spraak, dat deze woningen aani alle eisen voldoen. A1 eerder heeft spreker
eens gezegd, dat de georganiseerde arbeiders in Nederland andere wensen
hebben ten aanzien van hun woning en andere eisen menen te kunnen
stellen. Spreker wil dit nog eens met nadruk herhalen, want de wethouder
kan nu wel denken dat hier nu aan alle eisen wordt voldaan, maar spreker
îs zo vrij van oordeel te zijn dat dit niet het geval is. De inhoud van de
woonkamer is onvoldoende. Er moet niet alleen in een woning geslapen
worden maar daarin moet ook geleefd, gestudeerd worden. Spreker wil
er dan ook op wijzen en hij meent dat de wethouder zich in deze geest
heeft geuit dat bij een volgend object dit terdege in de gaten zal moeten
worden gehouden.
De heer van Dent, wethouder, wijst er op, dat er ook de mogelijkheid had
bestaan tot het houden van een onderhandse aanbesteding waarvoor
evengoed de g-oedkeuring van de hogere autoriteiten nodig is. Ook bestaat
mogehjkheid, zoals hier wel meer toegepast is en wat ook zeer in aan-
nemerskringen wordt toegejuicht, dat aan de aannemers een vergoeding
voor hun mschrijving wordt gegeven, waardoor zij, als zij zich ten minste
aan hun woord houden, geen opzet op de prijs leggen. Spreker neemt aan,
dat het mderdaad zo g*edaan wordt.
Spreker meent dat het niet de taak van de gemeente is, om de kleine
aannemers zoveel mogelijk te activeren, zoals de heer Verhoeven heeft
gevraagd. Laten deze aannemers zich met elkaar combineren om op die
manier grote werken te kunnen uitvoeren. De voorzitter van de Neder-
landse Aannemersbond is voorstander van het vormen van combinaties
van grote aannemers, zoals bij de kazemebouw gebeurd is. Maar deze
heett er op gewezen, dat men er dan wel rekening mee moet houden,
