14 februari 1957.
hebben trouwens geen Suez kanaal) maar de coïncidentie heeft me toch
wel aan het nadenken gebracht waarom ik het volgende meen te moeten
^Het^is waar dat bepaalde leden van deze raad bij zekere gelegenheden
zich wat ongelukkig hebben geuit, maar dat zijn menselijke feilen waar-
onder wij alfen wel eens te lijden hebben en Israël, ik wil zeggen de heer
Reynders overkomt soms ook wel eens een ongelukje waarvoor hij, het
zij tot zijn eer gezegd, steeds later openlijk zijn spijt betoont maar U
dLt bij de beoordeling van dit alles toch wel te bedenken da talle raa^
leden zor.der uitzondering, al zingt nu eenmaai leder v°geltje zoals het
gebekt is zijn te beschouwen als vertegenwoordigers van het gehele bur-
gerdom van Heemstede. Dat doen zij op de wijze dxe zij verkxezen en
daarover valt (als ze binnen de grenzen van het burgerlxjk fat'Socn b ij-
ven) niets te zeggen. Ze doen dat zoals zij dat op grond van hun ambts-
eden menen te moeten doen, eerlijk in het belang van de gemeente en de
gemeentenaren. Niet uit winstbejag of voordeel of omdat ze zo _gmg ,.op
de tribune spelen" om te tonen welk een voortreffelijk raadslid ze wel
ziin- als dat soms wel gebeurt dan is dat toch stuntwerk dat de over-
grote meerderheid van de raadsleden afkeurt. En bij het vervullen van
die taak stuiten ze soms op een soort correctheid en P-c.es volgexxs de
gestelde regelen leven, waartegen formeel mets valt xn te brengen. Wan
neer die correctheid veranderen zou in souplesse, welwxilendhexd en ^ense-
liik mededogen, nog steeds met de wet of de verordenxng xn de hand, en
in het besef van de mogelijkheid van menselxjke exgen foxxten en beshs-
singen dan zou er in de gehele raad niemand te vinden zxjn, die met xe-
dereen' anders niet dan in de beste verhoudingen zou wxllen leven. Da.arvoor
hebben we de dreiging van een derde wereldoorlog dxe ik P"®001^ /od'
dank nog niet zie en waarvoor God ons ovengens behoede, niet nod g.
U moge echter bedenken, dat het verbazend moexlxjk xs met mensen een
goede verstandhouding te hebben, waarvan men meent dat zij van eigen
deugd en volmaaktheid (al is die dan ook slechts formeel) volkom*
overtuigd zijn en daar ondanks gegeven waarschuwmgen în mmder ge
lukkige schrifturen toch blijkbaar uiting aan geven. Ik zal ovengens over
dit onderwerp het woord niet meer voeren.
Ik moge de algemene beschouwingen aanvangen met de opmerking, da
mijn fractie zeer dankbaar is met de wijziging in de behandeling van de
tegroUng welke dit jaar is ingevoerd, nl. eerst in de vergadenngen van
de diversé commissies van bijstand en daarna in de afdeimgsvergaderm-
gen Ongetwijfeld brengt dat in totaal emge vertragmg met zich mede
maar het heeft het voordeel, dat in de commissies de specialisten van de
verschillende fracties zich met hun collegae kunnen verstaan terwijl in
de afdelingen alle leden de behandeling van de begrotmg van tevoren m
hun geheel kunnen meemaken, zodat op de dag van vandaag alleen
besproken hoofdzaken aan de orde komen en de bijkomstige aangelegen-
heden met spoed de hamer kunnen passeren. Het zou naar de menmg van
mijn fractie echter aanbeveling verdienen, indien naast de behandeling
van de begroting ook een meer intensieve behandelmg zou kunnen ge-
schieden van de rekening van het af te sluiten dienstjaar. De overheid
werkt helaas nog steeds met een boekhoudmg die in felte
tijden van Elisabeth I van Engeland. Haar rekemng en vera^°°^"lg
is die van een kasboekhouding met alle nadelen van dien, van onverreken
de nog te doene uitgaven en onverrekende nog te ontvangen bedragen. Ze
bxedt gdus inderdaad minder inzicht dan de balans en verhes- en wmst-
rekening van een particulier bedrijf. Het merkwaard.ge is dan ook dat
wel veel gesproken gaat worden over wat de overheid van Plan 's f
gaan geven bij de begroting, maar er wordt naar onze smaak te weini&
gezien naar de verantwoording. Is bij het particulier bedrijf de balans en
verlies- en winstrekening, voor wat de grotere ondememingen betreft het
