89
26 maart 1959.
ordening onder het begrip vermakelijkheid kunnen vallen", enz.
Dan hebben we alleen nog verschil over die kwestie van de 65-jarigen.
Naar sprekers mening moet er een leeftijd komen dat men helemaal geen
belasting meer behoeft te betalen, want dan is men kaal in elk opzicht,
lichamelijk en financieel. Als dat niet kan, dan zal de toegangsprijs hier
maatgevend moeten zijn, met de bijvoeging dat er geen batig saldo wordt
beoogd. Daarmede zijn al de verschillen opgelost.
Mevrouw van der Meulen zegt dat haar fractie het voorstel van de heer
Rutgers wil ondersteunen om dit nog eens nader te bekijken.
De heer Scheer zegt dat de wethouder hem al voor 95 tevreden heeft
gesteld inzake zijn bezwaar tegen het bepaalde in artikel 4, lid 1 d. Het
mag zijn wat de wethouder zegt, dat het de bedoeling is om misbruik te
voorkomen en dat de verordening soepel zal worden toegepast, maar het
gaat spreker te ver dat men is aangewezen op een soepele toepassing van
de controleur van gemeentefinanciën of door burgemeester en wethouders.
Na deze tijden komen er weer andere tijden en er kan een andere contro-
leur komen, die zegt dat hij stipt de hand aan artikel 4, lid 1 d houdt. De
verandering moet een verbetering zijn. De nieuwe verordening moet water-
dicht zijn, ook wat betreft de toepassing door burgemeester en wethouders.
Spreker vindt het prachtig dat er gezegd wordt dat misbruik van de zijde
van degenen die een vermakelijkheid beleggen voorkomen moet worden,
maar aan de andere kant moet ook voorkomen worden dat door degenen
die de verordening moeten toepassen min of meer onrechtmatig tewerk
wordt gegaan. Spreker blijft het een onrecht vinden, dat men voor één
feestavond per jaar 20 van de volle jaarcontributie aan belasting moet
betalen. Daarom zou hij willen vragen om een bepaling dat, zoals de wet-
houder zei, besloten bijeenkomsten worden vrijgesteld. Als dat op een of
andere manier in deze verordening tot uitdrukking komt, is spreker te-
vreden.
De Voorzitter merkt op, dat dit grote mogelijkheden tot ontduiking
geeft.
Een van de suggesties is om deze verordening aan te houden. Spreker
ontraadt dit ten sterkste. Ten eerste zijn burgemeester en wethouders op
het ogenblik in moeilijkheden. Er zijn bepaalde aanvragen geweest om ont-
heffing van vermakelijkheidsbelasting, o.a. van schoolverenigingen. De ver-
ordening bevatte geen mogelijkheid om daarvoor ontheffing van belasting
te verlenen. Er zijn ook aanvragen die gelijksoortig zijn. Burgemeester en
wethouders zijn verplicht om de straffe verordening die op het ogenblik
geldt, te handhaven. Daarom stellen burgemeester en wethouders een
nieuwe voor, opdat een meer coulante houding tegenover de verenigingen
kan worden ingenomen. Spreker wijst er op, dat het weer 3 4 maanden
duurt voordat de Koninklijke goedkeuring op deze verordening zal zijn
verkregen. Hij zou het zeer betreuren, wanneer deze verordening zou wor-
den aangehouden omdat dit weer een maand uitstel betekent. Wanneer
burgemeester en wethouders de toezegging doen, dat zij de redactie nog
zullen nagaan, in verband met de wensen die in deze vergadering naar
voren zijn gekomen, dan mag spreker toch wel aannemen, dat een en an-
der naar genoegen zal worden opgelost.
Dit komt de heer Verkouw toch vrij gevaarlijk voor. Spreker wil er aan
medewerken om deze zaak nog een maand uit te stellen. De voorzitter
zegt, dat het college met de ingediende bezwaren rekening zal houden,
maar wââr zal het college rekening mee-houden ten aanzien van het punt
van de 65-jarigen. Hier wordt niets anders voorgesteld dan wat in de prak-
tijk geldt. Als men spreekt van een privilege, dan is het ook een privilege
als men een uitzondering maakt voor personen jonger dan 25 jaar.
Spreker is het met de heer Rutgers eens dat over de verordening nog
