30
7 januari 1960.
nen blijken, tot welke bedragen die woningbouwverenigingen eventueel
gelden zoulen kunnen opnemen om premiewoningen te bouwen, waarvoor
de gemeente dan grond ter beschikking kan stellen.
Verder achten wij het van belang, dat burgemeester en wethouders
vasthouden aan de oorspronkelijke opzet van minister van Aartsen, waar-
op hij onlangs terugkwam, dat woningwetwoningen bestemd worden voor
personen die een inkomen van minder dan 7000,per jaar genieten. Dit
getal is blijkens de laatste statistieken over 1955, welke wij onlangs ont-
vingen, zeer aanzienlijk gedaald. In 1950 was het nog van de aangesla-
genen in de inkomstenbelasting, in 1955 Ik verheel mij niet, dat de
loonbelasting daarbij buiten beschouwing is gehouden, maar de tendens
is zeer duidelijk. Voor die groep zijn die woningen bestemd.
Met genoegen zagen wij, dat de gemeente wii helpen om met de bekende
spaarkas eigen woningen te doen bouwen. In Nederland in tegenstelling
tot verscheidene andere landen om ons heen heeft steeds een groot
aantal burgers gestreefd naar een eigen huis. Op de lange termijn gezien
is dit steeds een behoorlijke belegging en mogelijkheid tot sparen ge-
weest. Zou niet de woningzoekende in een folder op de mogelijkheden kun-
nen worden gewezen?
In verband met de woningbouw is in onze fractie nogmaals ter sprake
gekomen, dat het haar gewenst voorkomt b.v. een complex als in de Com-
ponistenbuurt te verkopen. Ondanks de „gedrukte" huur achten wij het zeer
wel mogelijk de vroeger totale stichtingsprijs terug te krijgen. Er zou een
aanzienlijk bedrag aan middelen komen voor nieuwe kapitaalsuitgaven.
Desnoods voor woningbouw in de vrije sector van woningbouwverenigingen
met toeslag op de onrendabele kop. Wij zien hier dood kapitaal dat geacti-
veerd kan worden. Zelfs is de vraag gerezen of omtrent alle vragen een
commissie tot bestudering van dergelijke bouw geen zin zou hebben. Zeker
met het element deskundigheid, maar ook met het element fantasie in
die commissie vertegenwoordigd. Het medeleven met de slachtoffers van
het woongebrek is er gelukkig bij ieder wel.
Hoe vaag dit alles klinkt, wij zijn daarmee m.i. op een betere en con-
cretere weg dan met een nieuw urgentieprogram (6 maanden na de laat-
ste verkiezingen) van een bepaalde partij, dat als punt 1 stelt: ,,Wij wen-
sen een aan de werkelijke behoefte aangepast aantal te bouwen woning-
wet- en premiewoningen en versnelde scholenbouw".
Geen zinnig mens wenst dat niet, zo lang er woongebrek is. Concreet
gesteld betekent dit voor Heemstede echter: wij wensen 250 woningwet- en
premiewoningen en een aantal scholen. Zulke zinnen zijn een slag in de
lucht. Ik kan niet nalaten daaraan toe te voegen, dat artikel 2 van dat pro-
gram luidt: ,,Wij wensen een financieel economische en sociale politiek,
welke een evenwichtige ontwikkeling van onze economie waarborgt en
daarbij een belastingheffing en investeringspeil, dat afgestemd is op de
grote taken voor de toekomst van ons volk". Over algemeenheden gespro-
ken! De financiële, economische en sociale politiek, welke een evenwich-
tige ontwikkeling van onze economie waarborgt! (O, schandelijke krui-
pende inflatie!). En daarbij de reeds zeer hoge belastingheffing met hoge
sociale lasten, uitgebreid dwangsparen en een ten detrimente van de toe-
komstige welvaart (Nederland is relatief arm) afgeremd investeringspeil,
(speciaal in de civiele sector en bij de lagere overheid), kan voorlopig
nog niet afgestemd zijn op grote taken voor de toekomst, maar slechts
op enkele, b.v. in de eerste plaats ,,bouw van woningen, voor zover kapi-
taal en arbeid daarvoor beschikbaar zijn". Ja, en dat in een tijd van be-
trekkelijke welvaart. Welvaart, welke nog steeds een zeer onzeker goed is.
Reeds vorig jaar werd in de afdelingen het subsidiebeleid besproken.
Het heeft ons niet volledig bevredigd, dat het onderzoek van burgemeester
en wethouders tot de uitkomst heeft geleid, dat slechts één subsidie is
geschrapt. Bepaalde subsidies bij de bedrijven zijn te beschouwen als be-
