24 november 1960.
322
dertijd op 15 is bepaald. Maar de raad kan toch vrag-en het maximum
ongedaan te maken en dan valt Heemstede onder het wettelijk maximum,
dat pl.m. 70 bedraagt.
De Voorzitter antwoordt, dat de Kroon alleen beslist op een verzoek om
verhoging van het maximum aantal vergunningen. Dat aantal is nu 15.
Eens in de 5 jaar krijgt de raad de gelegenheid om eventueel een voorstel
tot verhoging van het maximum in te dienen en dat is toevallig ook dit
jaar mogelijk. Formeel zou het dit jaar nog kunnen. Zoals gezegd, zal dit
geen enkel effect sorteren in verband met het feit dat de eerste 2 op de
lijst gegadigden zijn voor een slijtvergunning. Het nu in behandeling
zijnde voorstel is een kleine mogelijkheid om te bereiken dat Nieuw Ber-
kenrode wel vergunning krijgt. Misschien dat er ook nu weer een ver-
gunning wordt gegeven als voof het verversingshuis geldt.
De heer Scheer zegt, dat hem door de voorzitter is tegengeworpen, dat
er geen ongelijke rechten voor het verversingshuis en Nieuw-Berkenrode
bestaan. Toch blijft spreker bij zijn mening, dat, als voor de ene inrichting
een algemene vergnnning wordt gevraagd, dat voor de andere ook moet
worden gedaan want anders ontstaat er ongelijkheid van rechten.
De Voorzitter zegt, dat de heer Scheer vergeet, dat indertijd voor het
verversingshuis ook een algemene vergunning is gevraagd. De minister
heeft toen echter besloten een zodanige vergunning te geven, dat alleen
bij bijzondere gelegenheden geschonken mocht worden. Er is in deze geen
verschil in rechtsbedeling.
De heer Scheer: ,,Dat heb ik vanavond nog niet van U gehoord".
De Voorzitter: ,,Hoe lang bent U lid van de raad? Dat hebt U toch ge-
weten
De heer Scheer: ,,Dat heb ik niet meegemaakt".
De Voorzitter dacht, dat de heer Scheer altijd zo met het wel en wee
der gemeenschap had meegeleefd, dat dit hem niet was ontgaan.
Mevr. van der Meulen is door de uiteenzetting van de heer Verhoeven
noch door die van de voorzitter uit het probleem geraakt. Wanneer het
enkel maar de bedoeling van de Stichting Nieuw Berkenrode is om een
schoon huis te houden, gelooft spreekster niet, dat een uitzonderingsclau-
suie nodig is, omdat daarvoor de politie waakt op grond van de politie-
verordening.
De heer Verhoeven: ,,Het is alleen maar aangevoerd als argument".
Mevr. van der Meulen blijft van mening, dat een katholieke instelling
die ook aan anderen verhuurt, volkomen de vrijheid heeft om te ver-
huren aan wie zij wil, maar zegt men dat het gebouw dat men exploiteert
een algemeen cultureel centrum is, dan moet men geen uitzonderingsclau-
sules gaan maken want dan dient dat gebouw voor iedereen open te staan.
Wanneer organisaties, wier doelstellingen indruisen tegen de orde of goede
zeden, een zaal wensen te huren, dan is de politie er voor om te zorgen
dat deze organisaties er niet zijn en niet kunnen vergaderen.
De Voorzitter noemt dat standpunt niet juist. Wanneer communisten,
die toch zeer ondermijnend kunnen werken, een vergadering willen houden
van hun partij en de vergunninghouder geeft daarvoor gelegenheid, dan
heeft de politie niet het recht om die vergadering te verbieden. Zij kan al-
leen repressief optreden maar niet preventief. Dat is het grote verschilpunt.
Mevr. van der Meulen zegt, dat men daar nu juist de moeilijkheden mee
krijgt. Men gaat oordelen, zoals gesteld, als algemeen cultureel centrum.
Dat vindt spreekster fout.
