30 november 1962.
217
en over alle eigendommen van de gemeente gaat. Zo zouden burgemeester
en wethouders b v. het mooie wandtapijt uit de raadszaal kunnen verkopen
voor 15,-. Tenslotte vraagt spreker, waarom burgemeester en wethou-
ders hiervoor de commissie voor openbare werken hebben ingeschakeld,
terwijl het best kan zijn, dat een andere commissie daarvoor meer ge-
eigend is.
De heer Verkouw heeft niet zoveel moeite met het verlenen van deze
delegatie aan burgemeester en wethouders, die er ongetwijfeld een be-
scheiden gebrulk van zullen maken. Spreker kan zich niet voorstellen, dat
in een toch niet kleine gemeente als Heemstede, de raad alles zou willen
zien. Z.i. moet de raad ook de ruimte kunnen opbrengen om bepaalde za-
ken aan burgemeester en wethouders te delegeren.
De heer Rutgers heeft gezegd, dat burgemeester en wethouders het prach-
tige wandtapijt zouden kunnen verkopen, maar dat gaat volgens spreker
niet op, want het gaat hier over onroerend goed en het verkopen van dat
tapijt zou via de financiële commissie de raad moeten passeren. Zijn frac-
tie heeft geen bezwaar tegen het voorstel.
Mr Rutgers vraagt waarom het hier over onroerend goed gaat.
De heer Verkouw antwoordt, dat dit volgt uit de artt. 212 en 213 van de
gemeentewet.
Het ontwerp-besluit wordt vervolgens zonder hoofdelijke stemming vast-
gesteld.
XXII. VERLENGING ONTRUIMINGSTERMIJN VAN ONBEWOON-
BAAR VERKLAARDE WONINGEN.
Het voorstel met ontwerp-besluit is opgenomen in de gedrukte stukken
onder volgno.
143. Verlenging ontruimingstermijn onbewoonbaar verklaarde
woningen
Het ontwerp-besluit wordt zonder hoofdelijke stemming vastgesteld.
XXIII. INTREKKEN VAN DE GEMEENSCHAPPELIJKE REGELING
NOPENS BESTRIJDING VAN BRAND.
Het voorstel met ontwerp-besluit is opgenomen in de gedrukte stukken
onder volgno.
144. Intrekken gemeenschappelijke regeling nopens bestrijding van
brand.
De heer Verkouw vraagt waarom het zolang heeft moeten duren voor-
dat deze regeling is aangepast aan de Brandweerwet die in 1952 in wer-
king is getreden.
De Voorzitter antwoordt, dat het treffen van een dergelijke regeling
eigenlijk niets zegt, want ook zonder regeling zou men, als de nood aan
de man komt, van een aangrenzende gemeente de hulp krijgen die nood-
zakelijk is. Maar dit is nu vastgelegd, ook wat de vergoedingen betreft,
enz., en daardoor wordt het gelegaliseerd. Dit is uitgegaan van Haarlem
en wij gaan hier dus mee akkoord.
De heer Verkouw vindt dit geen antwoord op zijn vraag. Spreker had
willen weten waarom het totstandkomen van deze regeling 10 jaar heeft
gewacht.
Het ontwerp-besluit wordt vervolgens zonder hoofdelijke stemming vast-
gesteld.
