30 november 1962.
Ir Frets zegt, dat zulks zijn bedoeling niet was. Op grond van de
balans van de veremging zou men b.v. kunnen besluiten tot een ver-
af ossmg. Deze lening loopt over 15 jaar en dat gaat verder dan
de toestand van het ogenblik.
vrH'moetT/ten01'^1' datfmen een vereniging als St. Michael daarin
J m°et laten. De raad neemt een keer een beslissing of men de beno-
digde instrumenten laat kopen ja of nee. Als men per jaar wil nagaan of
?g dan met betaaId kan worden, moet men jaarlijks een bii-
drage verlenen, maar dan wordt het een veel te ingewikkelde zaak
,,^,iIretS V,mdt' dat tedere vereniging er naar moet streven om zijn
schulden zo vlug mogehjk af te lossen.
Wethouder Corver: „Dat zal de vereniging waarschijnlijk wel doen."
Ir Frets: „Dat zie ik niet."
De Voorzitter wil toegeven dat de heer Frets gelijk heeft. Men heeft in
et; eerste jaar meer soelaas dan later. Dit kan voor St. Michael dus een
lederfdip^ Z1Jh-°m ?6t 6erSte jaar iets meer af te lossen. Spreker zou de
deze suggestie teZ lancerenand Vereniging hebben willen aanraden,
Ha^fh0Uder Corver wil toch even de indruk wegnemen, dat hier geen aan-
dacht aan zou zijn besteed. De financiële positie van de vereniging is uit-
meee7dan fs gebleken' dat de^dat zlj
meer dan 1000,— per jaar zou kunnen aflossen, niet groot is. Op grond
daarvan hebben burgemeester en wethouders dit besluit zo geformufeerd
"et an natunrllJk zljn' dat er d00r meevallertjes een mogelijkheid inzit
om meer af te lossen, maar daar mag niet op gerekend worden.
Ir Frets zou in het eigen belang van de vereniging, willen aandringen
op verhoogde aflossmg als dat mogelijk is.
De heer Verhoeven meent, dat een van de kenmerken van vrijheid is, dat
menZn eigen belangen kan behartigen. Spreker meent, dat als de ver-
emging daartoe m staat îs, men geen verplichtingen moet opleggen.
De Voorzitter: ,,De ware vrijheid Iuistert naar de wetten
terugkfmen eom°d^ t0Ch W61 °P het betoog van de wethouder
terugkomen, omdat deze spreker met helemaal heeft overtuigd Dit geval
draf ufhrPftZ!f ZCfEr Zljn meer renteloze voorschotten. Als men op
deze wëg blijft doorgaan strooit men zichzelf zand in de ogen: het college
an burgemeester en wethouders, de raad, de verenigingen en de burgerii
gebfecTdoet^'Hef .beg,.r°tln? kunnen zien wat de gemeente op een bepaald
dfze fpfinf' 1S nict zlln bedoelln& om te zeggen, dat St. Michael voor
in fp hf1 f te moet betalen- De rente is echter op gemakkelijke wijze
begroting tot uitdrukking te brengen. Spreker zou het college toch
m6e ff voo^°eken Hm,fdat Z° m°gelljk te d0en- Zljn fractle kan z°ch
met net voorstel op zichzelf veremgen.
n.fVethouder Corver acht het een kleln irunstje om voor de rente een admi-
n stratieve post te maken. Dan valt het tegen elkaar weg. Het subsidie
dan worden verhoogd en daar zouden andere verenigingen eventueel
consequenties aan kunnen verbinden. Maar als de raad van mening is
dat het zo moet gebeuren, is spreker bereid dit in de begroting te ver-
d,liUcI cll,
Dë Voorzitter zegt, dat burgemeester en wethouders aan de mening van
de heer Verkouw ernstig aandacht zullen schenken.
ge^teId°ntWerP"beSlUit W°rdt vervolgcns zonder hoofdelijke stemming vast-
