22 juli 1964
167
bij. Dat kan hoogst interessant zijn, maar hoeveel mensen zullen daarvoor
de belvédêre willen beklimmen. Een tweede mogelijkheid zou zijn de bel-
védêre te verhogen, maar dan zai waarschijnlijk van de grond af een
nieuwe belvédêre moeten worden opgebouwd. Maar bovendien, als me:i
dan al een voldoend hoge uitzichttoren zou hebben, dan zal men bewaking
niet achterwege kunnen laten. Er zou een buffethouder in moeten staan
die, naar spreker aanneemt, tegenwoordig zoveel zal kosten, dat de daar
te bereiken omzet de kosten niet zal dekken. De exploitatie zal verschrik-
kelijk duur zijn, maar nog veel duurder zal de restauratie van de belvédêre
zijn en vooral een restauratie die met een verhoging gepaard gaat. De
belvédêre is eigenlijk, vanwege haar slechte toestand, een niet te hand-
haven zaak, ook al door de hoge kosten van restauratie en de na restau-
ratie noodzakelijke bewaking. Spreker meent, dat deze argumenten, wan-
neer een voorstel tot afbraak aan de raad zal worden gedaan, naar voren
zullen worden gebracht, maar dan toch node en altijd weer betreurend dat
iets uit het verleden, waar toch vele heemstedenaren ook bepaalde bin-
dingen mee hebben, moet verdwijnen. Wanneer het desbetreffende voorstel
komt, zal deze zaak nog eens op de keper kunnen worden beschouwd.
De heer Verkouw zegt te hebben gevraagd of burgemeester en wethou-
ders dan naast de argumenten om niet te restaureren, de argumenten wil-
len noemen om het wel te doen en de kosten die daaraan verbonden zijn
willen opgeven, zodat de raad een keuze kan maken.
De voorzitter antwoordt, dat burgemeester en wethouders bij de voorbe-
reiding van hun voorstel met deze wens rekening zullen houden.
Aanwijzingsborden
De heer Verkouw zegt, dat, nu toch de recreatie in behandeling is, hij nog
een artikel uit de zaterdagavondeditie van Haarlem's Dagblad met het
opschrift ,,Natuur" wil voorlezen, handelende over de recreatie en aller-
lei planologische moeilijkheden en de taak van rijk, provincie en gemeente
in dit opzicht. In dat artikel staat o.a.: ,,Er zijn ook voorbeelden als in
Heemstede, waarbij de particuliere eigenaren met veel moeite er in sla-
gen hun bezit als recreatiegebied exploitabel te maken, waarbij ze in plaats
van steun, tegenwerking van de plaatselijke autoriteiten ondervonden. Dat
het hier schort aan begrip voor bestuurstaken opgelegd in de penibele si-
tuatie waarin een gemeente gewestelijke functies moet helpen verrichten is
wel duidelijk. Andere gemeenten (met ere dient Bennebroek te worden ge-
noemd) blijken dat begrip wel degelijk te hebben."
Toen spreker dit artikel Ias, was het hem niet duidelijk waar men hier
op doelde. Na ingewonnen inlichtingen bij Haarlem's Dagblad bleek dit
de Linnaeushof te betreffen. Spreker past graag het hoor en wederhoor toe
en daarom heeft hij ook gesproken met de exploitante van de Linnaeushof,
die van mening was, dat de Linnaeushof af en toe wel kleine speldeprikken
van de gemeente heeft ondervonden, spreker wil dit even laten rusten
maar dat het kernbezwaar was, dat burgemeester en wethouders aan
de exploitante vergunning hebben geweigerd hetgeen waarschijnlijk ook
aan andere instellingen is geweigerd om op bepaalde punten in de ge-
meente verwijzingsborden naar de Linnaeushof te plaatsen. Toen die bor-
den er in voorgaande jaren wel waren is het spreker opgevallen, dat dit
aestetisch zeer verantwoorde borden waren. Spreker betreurt het in hoge
mate, dat deze vergunning nu is geweigerd. Als hij ziet, dat daarnaast aan
de Keukenhof wel vergunning is verleend voor het plaatsen van borden
spreker geeft toe dat de Keukenhof van grotere importantie is, maar
de Linnaeushof ligt in onze gemeente en de gemeente trekt altijd nog
f 3000,vermakelijkheidsbelasting uit de exploitatie van de Linnaeushof
en spreker denkt aan de ontsierende reclame die, als er races op het
