72
24 februari 1966
gaan voor. Maar zover is het nog helemaal niet. Als nu al gesteld wordt, bei
dat deze terreinen niet moeten worden opengesteld op grond van de ge- op
noemde motieven, dan wordt daarmede een grote stap achteruit gezet. na
ve:
De heer Verhoeven zou de grondoverdracht toch niet graag als een ga
soort breekijzer willen gebruiken. We hebben hier te doen met fatsoen- de
lijke mensen zodat over de zaak rustig gesproken kan worden zonder dat de
daar een conditie aan verbonden wordt. ho
ho
De heer Rutgers vindt ,,breekijzer" een bijzonder sterk woord. Het zou
mogelijk zijn dat de gemeente, als een kat die in het nauw zit, een deel
van deze grond aan zich wil houden teneinde het wandelpad te kunnen gr
aanleggen. Dat ligt allemaal nog in de toekomst verscholen. Spreker wil eii
heus geen breekijzer gebruiken om de heren te dwingen, want alles moet op
in vrijwilligheid gaan en het is ook in vrijwilligheid aangeboden. Maar om va
de grond nu over te dragen, waarna de gemeente moet afwachten wat er ne
gaat gebeuren, vindt spreker niet juist. Er ligt wel degelijk een dwingende da
vraag van de raad, van de minister en van gedeputeerde staten om de sti
terreinen voor het publiek open te stellen. Nu, laten burgemeester en wet- ve
houders dan overleg plegen en het bedoelde stukje grond daarin mede be- dil
trekken. Spreker ziet daar een normale handelwijze in.
De voorzitter wil trachten het debat zo zuiver mogelijk te houden. Het da
college heeft aldus geredeneerd, dat, nu die grond aan de stichting St. ps
Bavo moet worden verkocht, de mogelijkheid van het aanleggen van een en
wandelpad op de daarvoor bestemde plaats, zonder nadere overeenkom- nl
sten uitgesloten is. Als nu besloten wordt om aan de Bavo de grond te
verkopen, is de gemeente voor de aanleg van het wandelpad afhankelijk
van de medewerking van het bestuur van Kennemeroord of misschien nog wi
van de Bavo. Spreker hoort inmiddels van de secretaris dat een bepaald he
blok zeker niet gebouwd zal worden, en dan zou het pad een vervolg kun- be
nen vinden over het vöörterrein van Overbos. Dat zou kunnen. Het college he
heeft niet iets weg willen schuiven, maar toen dit alles speelde was nog
niet bekend dat op die plaats een gebouw zou komen; dat heeft zich alle-
maal zo ontwikkeld. Burgemeester en wethouders hebben zich beraden ki
over de vraag of de aanleg van dit pad nog wel noodzakelijk en wenselijk he
was. Zij zagen de groeiende gemeenschap van Kennemeroord en Kenne- ze
merduin waarbij nu komt het bejaardenhuis van St. Bavo, en toen heeft
het college eenvoudig geredeneerd dat die gemeenschap alleen al groot
genoeg is voor dit wandelpark, dat de tot deze gemeenschap behorende ni
bejaarden ook Heemstedenaren zijn, en dat aan de openbaarheid van deze
terreinen niet tekort wordt gedaan wanneer alleen de bejaarden daar
verkeren, vergezeld van hun gasten, kinderen en kleinkinderen. Een heel
practische redenering, waarmee niet beoogd wordt om iemand tekort te
doen, noch om zich los te maken van wat vroeger besloten en besproken m
is, maar eenvoudig een oplossing aangepast aan de ontwikkeling die zich
inmiddels met betrekking tot deze zaak heeft voorgedaan.
Er is intussen een motie ingediend. Uiteraard moet die motie eerst be- H
handeld worden. Spreker vraagt of de indieners van de motie achter het re
voorstel van het college staan en de motie alleen een uitnodiging aan het ti
college bevat met de 3 stichtingsbesturen te gaan praten teneinde na te
gaan of er een andere mogelijkheid is, want uiteindelijk wil het college
de beslissing ook wel overlaten aan de besturen van de bejaardenhuizen. vi
Als deze geen bezwaren zien, zullen burgemeester en wethouders die zeker oj
niet opwerpen. Spreker ziet ze wel, maar ieder moet op eigen terrein eigen w
beleid voeren, en wanneer deze besturen de bezwaren die in de raad naar di
voren zijn geDracht niet delen, uitstekend. Men kan daar misschien later op ei
terugkomen en dan kan het gemeentebestuur alsnog nagaan wat er ge- zi
