26 september 1968
239
daar ook moeite mee heeft. Toch is hij nog niet in de stemming om alle
hoop te laten varen. Hij denkt in de eerste plaats aan de mogelijkheid, dat
- de leden van de fractie uit de raad die het bestuur van Kennemerduin het
naast staan, nog eens met het bestuur van Kennemerduin gaan pra-
ten. Een andere mogelijkheid, maar het ligt niet op sprekers weg het pad
daarvoor te effenen, zou kunnen zijn, dat gedeputeerde staten op deze
zaak terugkomen. Hij zou zich kunnen voorstellen dat burgemeester en
wethouders zich geroepen voelen gedeputeerde staten terzake in te lich-
ten. Tenslotte wil spreker, wanneer het bestuur van Kennemerduin bij zijn
standpunt persisteert, overwegen, hierover door een kamerlid vragen te
doen stellen aan de minister van volkshuisvesting en ruimtelijke ordening.
Wij hebben dan in elk geval de zekerheid dat de zaak terecht komt bij
een bewindsman die, als vroegere stedebouwkundige van Heemstede, de
nu nog spelende en slepende aangelegenheid van nabij heeft meegemaakt.
Mevr. Vriesendorp zegt dat haar fractie achter de woorden van de
heer Verkouw staat. Haar fractie betreurt het met hem dat deze zaak zo
is gelopen. Zij hoopt dat er alsnog, op de wijze door de heer Verkouw
aangegeven, een mogelijkheid wordt geschapen om de terreinen van ,,Over-
bos" en ,,Kennemerduin" tot openbaar wandelpark te bestemmen.
De heer De Ruiter zegt dat er in een paar minuten tijd van de overkant
van deze tafel nogal wat krasse uitspraken zijn gedaan. Ten tijde dat
deze zaak in de raad speelde maakte spreker nog geen deel van de raad
uit. Toch heeft spreker wel een paar kritische vragen over de inhoud van
het destijds besprokene. Het bestuur van de Stichting Keimemerduin heeft
„Kennemerduin" gekocht met het doel daarop een bejaardenhuis te stich-
ten. Er was toen geen enkele overeenkomst dat een gedeelte van die grond
t.z.t. voor openbaar wandelpark diende te worden bestemd. Weliswaar is
naderhand zoals de heer Verkouw dat noemt door hoger gezag de
wens uitgesproken dat een dergelijke overeenkomst tot stand zou Romen.
s Dat is mooi. Wellicht wordt het hoger gezag het er ook nog eens over
eens dat sprekers tuin als wandelpark moet gaan dienen. Spreker zal zich
dan ook verzetten, zoals iedere particulier zal doen als buiten hem om, bij
een soort decreet, over zijn terrein wordt beschikt.
Tezamen beslaan de terreinen van Kennemeroord, Overbos en Kennemer-
duin ongeveer een oppervlakte van 6 ha. De normale bebouwingsdicht-
heid in gewone woonwijken ligt op ongeveer 30 woningen per ha. Dat
betekent dus dat op een gebied van 6 ha ongeveer 180 woningen met een
inwoneraantal van 6 700 zouden kunnen worden gebouwd, waarbij dan
geen enkele aanspraak kan worden gemaakt op recreatie van derden bin-
nen de tuinen welke bij die woningen horen. In deze drie bejaardenhuizen
wonen ook minstens 6 700 mensen die evenzeer een beroep kunnen doen
op het aanwezig zijn van groen en recreatiegelegenheid zoals in een nor-
male woonwijk wordt gevonden. Alleen door het sterker comprimeren van
de wooneenheden heeft een en ander een wat andere vorm gekregen. Het
lot van de bejaarden gaat spreker wel zö ter harte dat hij hun dit graag
gunt. Spreker voelt en ziet ook nauwelijks de noodzaak om van de re-
creatieruimte bij deze bejaardenhuizen een openbaar wandelpark te maken,
waartegen de bejaarden zelf zich bovendien ernstig verzetten. De zorg voor
de bejaarden is aan het gemeentebestuur evengoed toevertrouwd als de
zorg voor alle andere inwoners van Heemstede.
De heer Verkouw heeft gezegd dat het bestuur van Kennemerduin zich
niet gebonden acht aan een eenmaal gegeven woord. Zoals dat tot ons
komt lijkt het wel alsof er woordbreuk is gepleegd. Voordat echter de
leden van de fractie uit de raad die het bestuur van Kennemerduin het
naast staan zich daarmee in verbinding stellen, zou spreker graag meer
gedetailleerd zien waarin in concreto de woordbreuk bestaat. Spreker
blijft er bij, dat er op het moment dat het bestuur het terrein kocht, van
