5rrÄ:r«;±s;=
~ära*
mmrWi
Sm S«brr.a' oSrÄe^«Sfdr'?fr"of
Trmii
283 19 december 1969
h««erkeI,Vllk°men t6gen Want wie bePaalt wanneer een vergadering onen-
/4 6n W6lke motieven kunnen daaraan ton grondsfag'
uufnreken en mapi?fVen ZOa hCt nU iS' dan kan een ieder zich vrijeliik
over^bo.rd, want ver^adering "bestetei^' Mem*"
De heer Brandsma zegt dat het vraagstuk van een verderaaande demn
ÎTet bestuur tfifakeT a56810 W hef" t0t een stuk decentralisatie van
ITolfepaaTde ""cTmm^
een rTÄ ^rTkeTgeloÄt RM nTÄTTntn^TiT
cipieel debat behoeft te begeven over het hoe en waaroiTTanTeer oneT
maa'kt over Te vandaa& bepaakle afspraken zullen moeten worden ge-
gegeven aan eenTnschnk v vWaann inhoud en ^stalte zal ZTen
gemeeTtehjk TstÚur Tn h.'T'TT Urg6rS blj de werkzaamheden van het
felijkheden opgesomd. afdeUn^verslag zijn hiervoor een viertal mo-
nnpr, hTr-n1 e wasen d»t blijkt nu het meest omstreden punt te ziin de
TTafh hetalthans aangevoeld, niet afwijzend tegen meer insnraak
van de burgers. Maar op dit punt is het college toch wel het Teest TeruT
veSeringnendz?ch°zTen de,b,ekende argumenten zoals, dat de commissif-
voorbeelTiaTdragef dftTk T" d6 bur^ers en dan men met hft
heTnhfT aandrafen dat °°k de openbare raadsvergaderingen heel slecht
kend Het vaîf1 n tm sprekers ^actie worden die bezwa™ weî onder-
Qfoiiin dan inderdaad van de zijde van de burerers belanp-
stelling îs voor openbare commissievergaderingen dan zou men hiermfl
bere^en dat ook de belangstellende ingfzetenef mee df nken St mee ™en
TaîTperekIenrgsefrfcetiP°Pnh<;t gemeentel«ke vlak staan te gebfurfn Daar0m
g scnade aan de zaak kan worden berokkend. Spreker zou dus wiiipn
vragen eens met enkele commissies proeven te nemen Spreker df nkT b v
hfnsvVeest?fgeTîfeTVanhe commissies voor openbare werken, voor volks-
