19 december 1969
338
De heer de Ruiter heeft gepleit voor het bouwen van driekamer-wonin-
gen. Dat lijkt spreker een zaak die eens rustig in de commissie moet
worden besproken. Hij zou graag dergelijke woningen eens bekijken.
Spreker wist niet dat 40 °/0 van de Nederlandse bevolking uit gezinnen van
3 personen bestaat. Dat moet toch ook wel iets zeggen, ook ten aanzien
van het woningbeleid.
De heer de Ruiter heeft er op aangedrongen nu eens op te houden met
inkomen en bouwkosten van woningen naar elkaar toe te trekken, want
dat lukt nooit en zal nooit meer lukken. Spreker wil niet zeggen dat hier-
voor bepaalde schuldigen in het verleden zijn aan te wijzen. Met elkaar
zal er gezocht zijn naar de juiste weg om het woningprobleem in Ne-
derland op te lossen. Men heeft gedacht aan de lage inkomens, men
heeft gedacht aan de mogelijkheid van premiebouw. Hier en daar zal wel
eens mis zijn gegrepen. Wat gedaan is, is met elkaar gedaan; nie-
mand heeft alieen maar de waarheid staan roepen.
Voorts heeft de heer de Ruiter de kwestie hoogbouw-laagbouw aange-
roerd. Hij meent dat flats niet geschikt zijn voor gezinnen met kinderen.
Dat gelooft spreker ook niet. Maar als hij ziet dat juist in Heemstede
de grote huizen leeg lopen en de bewoners daarvan naar de flats gaan,
waar het ongemak, in die zin dat kinderen in flats moeilijkheden op-
leveren, zich niet voordoet, blijft spreker van oordeel, dat, wanneer hij
ziet wat er te koop staat aan de Heemsteedse Dreef, wanneer hij hoort
dat mensen die nog niet het bord in de tuin hebben ook wel weg willen,
dat in Heemstede aan een paar goede flats zeer zeker nog behoefte be-
staat, ook al om een deel van de woningwetbouw als spreker het zo
mag noemen nog weer te kunnen effectueren. Spreker gelooft dat het
langs die weg de meest haalbare kaart is.
De voorzitter dankt wethouder van Wijk voor de wijze waarop hij uit
deze baaierd van opmerkingen en vragen een zo uitvoerig antwoord heeft
kunnen kristalliseren. Spreker gelooft te mogen zeggen, dat ten aanzien
van de diverse standpunten die naar voren zijn gebracht, nooit overeen-
stemming zal worden bereikt. Spreker gelooft niet dat er in dit stadium
veel meer kan worden bereikt. Uiteraard zullen de naar voren gebrachte
standpunten diepgaand worden beschouwd in het college teneinde na te
gaan of aan de verdeelsleutel 56-44 nog moet worden vastgehouden.
Er zijn zoveel facetten aan deze materie ook ten aanzien van de inko-
mens. Als voorbeeld neemt spreker iemand die alles voor zijn huis over
heeft en dan maar geen auto koopt. Dat is natuurlijk niet algemeen te
stellen want ieder mens is anders.
Spreker wijst er op dat de woonruimteverdeling tot zijn portefeuille be-
hoort en de portefeuille van volkshuisvesting bij wethouder van Wijk. De
mensen denken echter, dat onder volkshuisvesting ook de woningverdeling
valt. Het is misschien beter in de toekomst van de wethouder voor woning-
bouw te spreken in plaats van voor volkshuisvesting. Wij moeten ons
helaas realiseren dat er altijd nog een categorie woningzoekenden is
waarvoor heel weinig kan worden gedaan. Als men amper 20 jaar is en
trouwt en nog niet zoveel verdient, is men natuurlijk niet in staat om de
hoge huurprijzen te betalen. Het gaat echter niet aan om dergelijke ge-
zinnen in een dure flat te plaatsen en dan via de bijstandswet in de huur
te subsidiëren.
De heer Van den Briel verzekert de wethouder van volkshuisvesting
dat ook in zijn fractie het gevoel leeft, dat een immens moeilijke en mis-
schien wel onmogelijke taak op de schouders van het college is gelegd om,
gezien de omstandigheden, op dit gebied nog wat nuttigs te doen. Spreker
is tenminste blij dat hij aan deze kant van de tafel zit en suggesties kan
doen en misschien wel eens onvriendelijke kritiek kan uiten. Om aan de
andere kant van de tafel te zitten en deze zaken zelf op te moeten knap-
