SSSÄfÄi 7W "u ,°m '"""e ÄSySÄ
dLrkundÎ^orhedte ge0b0fddn Van,der SCh°Ien' 6D
drrrdSkuZngeevInlkSgeZ°ndheid V°ld°ende deakundlgen aanwezig
Het Tat c™kaTPhTr mSent dat daarin jUlSt de kern van de zaak "g-t-
59
24 februari 1972
mT^îmreX'zourien^ T* v°orstellen dat daar speciale deskundigen
genoeeXeook doorîL ff 60' Natuurl«k z«n hier deskundigen
genoeg, die ook door de voorzitter van de commissie uitgenodigd worden
aesKunaig îs op het gebied van het onderwijs in het ale-emeen dip dii<*
uitgenodigd wordt als er bepaalde onderwerpen te bespreken zi'in Maar
dere zlken Voor de en S stemrecht zou moeten hebben over heel an-
aere zaken. Voor de commissies voor openbare werken en voor de bedrii-
ven ziet spreker buiten de hoofden van dienst, die altijd aanwezig zhn
waarom daar' stemgerechtigde deskundigen bij moeten ziin Bii de
commrssie voor sociale zaken lijkt het hem ook niet e^nvoudig en bii de
IiriD,e heer De. Ruiter acht de vraag naar het toeiaten van buitenstaanders-
po tot commissles niet zo principieel als het antwoord van burgemeester
en wethouders probeert te suggereren. In de eerste plaats doet meThef al
m verschülënde commrssies, zij het dan dat die misschien van een ander
e ^aat ook om het tyPe commissie waarin men dat zal doen Er is bii-
stanSef DanTsbheerar ten raadhuize- sPecianl belast met midden-
kende zaak 2 1 1P bePaald moment een tamelijk vanzelfspre-
leven roent' f en rL a colmmssre voor middenstandszaken in het
kennen HeéiTtedP hPPffan mensen bij betrekt die de problematiek
die deskimd^hP.H n 6811 gî'°te dlenst °Penbare werken, daar behoort
Z de undlgheld n aanwezig te zijn die de raadsleden nodig hebben om
tot een oordeel te komen, en daarom meent spreker dat men hier niet zo
reselijk principieel behoeft te praten. Spreker heeft eigenlijk geen be
zwaar tegen het openen van de mogelijkheid om ook in andere commissies
bmtenstaanders-deskundigen tot lid te benoemen; hi h^ft er zeTfT geen
commrrsiehulnn fnroe^ krllg"n' want h« vlndt dat a!s me# als
mmissiehulp înroept, men dan natuurlijk ook wel de breedheid van
fit adflfnf ,m°e)t hebben om 00k bun stem te Iaten wegen, afgezien van het
r,ni stemverhoudmg m een commissie een tamelijk oninteressant
samen dgegevhelî iS' Zeer r6cent noS hebhen de heer Brandsmf en spreker
ff rnrff,- 6 commissie v°or het grondbedrijf vertegenwoordigd in
commissievergadering, dus de afspiegeling in de samenstelling van
fLwôTzhn Ômdat^h™^ met ^ewaarborld, zelfs niet afs alle^ledtn
effSlhfid is Om t f m5 m een c°mmissie nu eenmaal niet naar
n-p 1 e gheid ls- °m die reden heeft spreker dan ook geen enkel nrinci-
pieel bezwaar. Een praktische vraag is wanneer men dat zal doen en dat
nief a'fd 660 tWeede' maar om in de verordentng op te nemen dat
een nn hpf618n d kunnen zlJn van raadscommissies, brengt spreker met-
hfdfp e tweede ter discussie zijnde punt namelijk, het uitnodigen van
bmtenstaanders per keer. Spreker voelt wel wat bezwaar tegen het zo
maar ongenuanceerd door ieder commissielid kunnen meenemen door sim
pele aankondigmg 24 uur van tevoren, van een deskundige SrdeskÔndi^
beidmoet ook echt. bestaan, en alleen het feit dat dat 24 uur tevoren moet
orden aangekondigd garandeert natuurlijk geen deskundigheid Daarom
zfh hPIîe r faar een tussenweg willen toekoersen. Hij meent dat het op
tôÔpn hfhîfa nî8 Z°în PrinciPiële zaak was; spreker zou er geen bezwaar
gen hebben als met de meerderheid van de commissie daarover beslist
maar als het betrokken raadslid in overieg m vfoïSf^ daam^
beshst. Dus als een raadslid aan die deskundigheid behoefte heeft dat dan
voorzrtter voor dât moment, samen met dat lid dus, besiist oftot kfn
mochten de voorzitter en het lid het niet met elkaar êensdân Ôfan'het
m de commissie aan de orde worden gesteld en worden gevraagd hoe de
Van de commissie er over denkt om zich op dat pu^ te faten voorf
