25 mei 1972
198
Francklaan volgens het plan te breed zal worden, zijns inziens moet wor-
den volstaan met twee smalle rijbanen gescheiden door een brede midden-
berm; hij verklaarde zich tegen het voorstel.
De voorzitter stelt tevens aan de orde agendapunt:
VII. Bouwrijp maken gedeelte Schouwbroekerpolderdoortrekking H. W.
Mesdaglaanaanleg gas-, water- en elektriciteitsleidingen (volgno. 66)
De heer Van Tongeren zegt dat een eerste reactie bij het zien van inge-
wikkelde voorstellen als deze, er één van ontzag en respect voor de makers
is. Toch heeft spreker bij dit plan wel sterk het vermoeden dat te eenzijdig
gestreefd is naar een weliswaar goed lopend verkeersplan, maar te weinig
in het oog is gehouden dat ook vele andere facetten bij de verkeersplan-
ning een rol moeten spelen. De onderhavige wegenplannen zijn verkeers-
technisch staaltjes van vakmanschap, wat spreker er op tegen heeft is dat
ze te technocratisch zijn, te veel afgestemd op slechts de verwerking van
het verkeer en dat ze te weinig rekening houden met de andere facetten
van het leven, het wonen. Ze zijn een eigen leven gaan leiden. Dit is spre-
kers eerste principiële bezwaar tegen dit voorstel.
Voor spreker overgaat tot de materieel aanvechtbare punten, heeft hij
een principieel bezwaar tegen dit voorstel in deze vorm op dit moment.
Het college vraagt de raad om een beslissing te nemen over een stuk weg,
waarvan de consequenties zich uitstrekken tot in de verre omtrek van de
Schouwbroekerpolder. Zou de raad dit voorstel aannemen, dan neemt hij
tegelijkertijd een beslissing over de vorm en de functie van de gehele
Johan Wagenaarlaan, over de uitmondingen van Bernard Zweerslaan,
Franz Schubertlaan en de beëindiging van deze Johan Wagenaarlaan op de
Dreef bij de Zandvaartkade. Dan neemt hij op dit moment een beslissing
over de enting van de César Prancklaan op de Heemsteedse Dreef en bo-
vendien legt hij zich vast om straks het Jozef Israëlsplein te gaan aanpas-
sen. Kortom de invloedssfeer van dit te nemen besluit gaat zo ver dat
sprekers fractie op principiële gronden op dit moment tegen het plan is.
Aan het eind van zijn betoog zal spreker op dit deel van zijn betoog terug
komen.
Spreker heeft enkele materiële punten, waarop hij vindt dat het plan
aanvechtbaar is. Stel dat men over het Spaarne Heemstede binnen komt
rijden over de Schalkwijkerbrug, dan ziet men voor zich een 10% meter
brede weg met aan de andere kant van het 1% m brede bermpje, een uit-
valsweg van 6,50 m. Meteen rijst bij spreker dan de brandende vraag: is
dit een lokale verbinding of een doorgaande route? Op de brug zelf is de
wegbreedte 13 m, en hier is hij in totaal 17 m. Voor de eerste categorie is
deze weg, dus als lokale verbinding, sterk overgedimensioneerd met zijn
totaal van 17 m. Voor een doorgaande route is het dan wel erg storend als
men 75 m van de brug af, in de bocht van de weg, de eerste opstelstrook
voor linksaf vindt. Volgens spreker moet het één van tweeën worden: of
een smalle lokale weg met al die aftakkingen, of een doorgaande weg
maar dan zonder al die links-afslagen. Duidelijkheid staat hier niet voor-
op. Wel duidelijk is voor spreker dat de Johan Wagenaarlaan geen door-
gaansroute moet worden. Daarom is hij vooralsnog voor het doortrekken
van de middenberm op de verlengde César Francklaan ter plaatse van deze
aftakking, de eerste na de brug dus. Daar dus ook geen stoplichten, wel
een ruime invoegstrook voor verkeer vanuit het zuiden, welke naar Schalk-
wijk wil. Dan krijgt men dus een 10,5 m brede uitvalsweg en zelfs een 6,5
m brede invalsweg. Precies andersom, maar veel logischer en het lijkt
spreker voor Heemstede ook veel prettiger. 150 m verderop is de afslag
naar het Diaconessenhuis. Zonder bijbedoelingen heeft spreker deze tak
naar het Diaconessenhuis altijd een doodlopende weg willen maken. Geen
doorgaande weg via Mesdaglaan en Jozef Israëlsplein naar Haarlem; dat
