37
De heer Reeringh begrijpt dus dat er een zekere marge bestaat voor
de ontwerper wanneer men C1 niet als ongewenst kwalificeert. Aan de
andere kant heeft spreker van de heer Rücker begrepen dat hij de vraag
aan de heer Streefkerk heeft voorgelegd of C2 zoveel ruimte biedt dat
men C1 eigenlijk kan missen. Spreker konstateert dan dat de beide
fractiestandpunten op dit moment tegenover elkaar staan.
De voorzitter zegt dat de betekenis van de laatste woorden van de
heer Streefkerk dus is dat de ontwerper behoefte kan hebben om even
"door de deur te kunnen", die bij "ongewenstheid" voor hem dicht zit.
De heer Rücker vindt deze redactie te absoluut. Als de redactievan
C1 wat milder gesteld zou zijn, dan gelooft hij dat zijn fractie bereid
zou zijn om mee te gaan met het niet zonder meer ongewenst verklaren.
De voorzitter meent, juist ook door de iaatste toevoeging van de
heer Streefkerk, dat de ontwerper, rekening houdend met de eerste keuze,
in de reaiiteit behoefte heeft aan een marge. De raad kent de gecompii-
ceerde situatie; het is niet de bedoeling om iets af te siuiten als men
weet dat daarmee zich een heei ander soort problemen zou gaan voordoen.
Dus in die zin zijn de keuzen niet zo drastisch ais ze misschien in de
taal overkomen.
Met alle gewicht voor de eerste keuze, zit er natuurüjk een brok rea-
liteit in de uitwerking, en dan zou spreker willen opmerken dat men
zich m'oet reaiiseren dat niemand, door welke stem vanavond ook, als
althans de bepaalde keuze en ook de tweede rangorde vanavond de eind-
streep haalt, in de tweede fase beperkt zou zijn in dit opnieuw toet-
sen aan zijn meest wezenlijke uitgangspunten.
De heer Jager merkt op dat uit de tweede ronde van deze avond, als
we paarsgewijze gaan afwegen, natuurlijk ook wel iets tevoorschijn
komt. Als de raad zou steïlen: C2 is akkoord; C1 is ongewenst, dan be-
tekent het toch dat de mogelijkheid bestaat om bij de afweging van de
verschillende facetten, bijvoorbeeld de bereikbaarheid hoger te achten
dan de keuze voor de bescherming van de woonbuurten. Dan gaat er toch
voldoende marge ontstaan voor de ontwerper om, ais die prioriteiten-
volgorde door de raad is vastgesteld, een bepaalde keuze in een be-
paaide richting te doen. Hij vraagt zich af waarom het zo belangrijk
is dat die marge gecreëerd wordt door C1 als tweede keuze te noemen.
De voorzitter zegt dat wat ongewenst is, in feite wordt afgevoerd.
De heer Baar vraagt of het bezwaar ontmoet om de redactie te wij-
zigen.
De voorzitter zou iiever zien dat als er geclausuleerd zou moeten
worden, dat de raad dan vaststelt of de clausulering aan de ontwerper
moet worden meegegeven. Dat acht spreker juister dan vragen, die ook
al geschiedenis hebben in de inspraak, anders te doen luiden.
De heer Streefkerk zegt dat als de ontwerper uit de uitsiag, zoals
die thans ter tafel ligt, kan opmaken dat in de volgende stap een an-
der onderwerp een hogere prioriteit krijgt dan het beschermen van de
woonbuurt, en er is een konfliktsituatie, dan wordt het beschermen
opgegeven voor dat andere dat prioriteit heeft gekregen, waardoor
27 februari 1975
