v.e; ^«saS's-bëS4rë:;i.een dMe'me k»-^„«,e„„ae„
273 28 november 1975
teren van de ventilatie. Spreker vraagt zich af of mevrouw Borqhouts
zich gerealiseerd heeft tot welk een formidabele rookexplosie na 11
uur vergaderen dit voorstel kan leiden. Men moet zich voorstellen
een 3antal rookbegerige raadsleden dan ailemaal tegelijkertiid
een sigaar of sigaret aansteken, waardoor zich een soort paddestoel-
vormige kolom door dit iokaal zal gaan verspreiden. Het is helaas
inhlîl nJ 6 k°ÏTS' aT 28 een tijd niet 9erookt hebben dat gaan
inhalen. Dat zou betekenen dat bij een eventueel wat langer durende
,V,Tw+ k T tweede, deel van dl'e vergadering uitzonderl ijk zwaar
wordt voor het met-rokende gedeelte van de vergadering. Spreker zou
het betreuren als een voorsteldat voortkomt uit bewogenheid voor
de volksgezondheid, in feite tegengestelde effekten oproept. Het is
ook zo dat met aileen de totale hoeveelheid, maar ook de koncentratie
belann it M toegediend> bij gifti9e stoffen nu eenmaal van groot
T T J men dus na half tien opeens een verveelvuldiging van
ppn rpHpi t 8 Tf' Tn 1S dat erger dan wanneer het, zeker in
redelijk geventileerde ruimte, over de hele avond gespreid is.
De heer De Ruiter meent dat voor alle giftige stoffen geldt dat de
uppTT h8-iWaar°P T eenmall9e toediening plaats vindt'vaak van
treft hpl TfT? 1S TnKhet aantal malen dat het voorkomt. Wat be-
hTf k V °P, buTtënwereld zegt spreker dat, als het dat
dat'effPkfhTT Z? Z°U hechten> maar hij gelooft niet dat het
dat effekt heeft als men nagaat wat voor gruwelfilms er allemaal
niet vertoond kunnen worden over de gevolgen van roken voor long-
kanker, zonder dat het emg effekt heeft op het gebruik van rook-
hpten\ JiT ft °0k niet als 21 brave hur9ers en burgeressenhier
overinpT Stf8n dat een werkeliJk 9evoln tal hehben voor de
roken hlJ dat zelf moet weten. dat is een stuk eigen vrijheid
aîTlkzi aehpft ft001!89^? Stap nam bij enkele multinationals
als nkzo gebeurt dat ook effektief - geen rookwaren meer aan te bie-
v-pp?9 heer Ja9er Wljst er °p dat op zijn departement niet alleen qeen
rookwaren meer aangeboden worden, maar dat daar ook in verqaderruimten
met meer gerookt mag worden. y
ereTnuTil iTTff11 Tf dat Tj de vrijheid in deze toch graag in
hanri nipt houden hetgeen inhoudt dat hij een verbod van hoger-
keîf-î ri wenselljk acht- Hij meent dat als er bij de raadsleden wer-
het roken dan'Lînnfî TkTe Tn de medeleden hlnder hebben van
net roken, dan gelooft hij dat de burgerbeleefdheid eist dat men daar
hpnT kTk9 mee houdt' Voorts meent spreker dat als de niet-rokers
rinfvPPlaiT Vh°r f61t dat de r0kers in een lan9durige vergade-
il vrïib iivplrihp-rinS 9raa9 dlt.9enotmiddel tot zich willen nemen, er
vrlJblijvendheid een compromls te vinden is die voor beide partiien
kTaT'STinl'tp^TT^ 96l°°ft dat men zonder twijfel bereîdfs met
fekemng te houden, en în die geest meent hij dat men elkaar
traïlhelTÄ ZeTTaTTTniet al1een te maken heeft met koncen-
tratie, maar oo!< met de tijdsduur dat men in een dergelijke situatie
verkeert als niet-roker. hii.udi.ie
overheid in9TS Va° Heemstede" We1 kan hij zich voorstellen dat de
overheid ln hear zorg voor de volksgezondheid stelt dat als iemand
a Ton dpen°MrhrdtZTer m0St 93an dat ze zowel aan de raadsîlden
T ,i 1 1l6ke trlbune zelf de r°okwaren ter beschikking stelt,
îs natuurljk een andere vraag. Spreker zou zich dus beter kunnen
