jey
310 18 december 1975
heeft zich in de raad en commissies vaak ook vasthoudend betoond
als hij wederom altijd gefundeerd, meende het gelijk aan zijn zijde
te hebben. Dejieer De Ruiter heeft meer dan eens, en ook onlangs nog
bij de begrotingsdebatten, die extra dimensie aan het staatkundig
handelen en-besturen gegeven - spreker deelt de overtuiging van de
heer De Ruiter voor wat hij nu gaat zeggen - zonder welke het ooli-
tiek bedrijf zo licht verschraalt en de bron van inspiratie uitdrooqt.
Deze raad heeft uiteraard niet alleen respekt voor personen, maar
ook voor zeer persoonlijke beslissingen, zoals de heer De Ruiter on-
langs heeft gemeend op grond van een zeer veel opeisende hoofdfunktie
te moeten nemen. Spreker meent dat allen het uit de raad stapnen van
de heer De Ruiter betreuren_hij is uiteraard nog jong genoeg om
terug te komen, doch het is in die zin ook te betreuren nu Heemstede
een belangrijke tijd wacht, waarbij hij in de voorbereidingsperiode
van belangrijk beleidsvormend werk een belangrijke bijdraqê heeft ge-
leverd. De heer De Ruiter zal ongetwijfeld als meelevend Heemstedenaar
-soms buiten onze qrenzen werkzaam maar toch hier steeds gevestigd -
zijn belangstel1ing daarvoor blijven behouden, doch natuurlijk oo
andere distantie.
De gemeente is de heer De Ruiter veel dank verschuldigdHet gemeente-
lijk bestuur en het welzijn van de burgers is hem zeer ter harte gegaan
en hij heeft met de grote hem geschonken gaven hieraan gewerkt.
Namens de raad hoopt spreker dat het de heer De Ruiter en de zijnen
wel zal gaan, waarbij hij hem namens de raad van Heemstede een herin-
nering aan deze bestuurlijke periode wii overreiken. (annlaus) (De
voorzitter overhandigt de heer De Ruiter 3 etsen uit de serie "3 x 3")
De heer De Ruiter gelooft dat de stemming, waarin de raad hem in
de afgelopen jaren het minst heeft meegemaakt, wel die van de verle-
gene îs geweest, maar nu is spreker dat enigszins en eigenlijk ook
wat verdrietig. Tien jaar heeft hij in deze raad mogen werken, tien
jaar van spanning en insnanning, van teleurstelling en enorme vol-
doening, tien jaar van vreugde en vriendschap en nu staat hij dan
aan het einde van deze tien jaar en het doet hem in het diepst van
zijr, hart pijn dit werk in de steek te moeten laten. Hij heeft het
graag gedaan en heeft het ook met inzet gedaan; hij heeft het althans
geprobeerd te doen in de wetenschap dat wij qehouden zijn de beschei-
den talenten die we gekreqen hebben ook aan anderen dienstbaar te
maken. Als spreker daar maar enigszins in geslaagd mag zijn, dan zal
hij met voldoening en ook met grote dankbaarheid op deze periode
terugkijken, dankbaarheid aan allen, want het was onmiskenbaar dat
ondanks de tegenstellingen, ondanks het vaak felle gevecht dat oo
verschillende gebieden geleverd is - misschien wel dankzij de ge-
vechten die geleverd zijn - daardoor een vriendschap is ontstaan,
juist omdat we daarin hebben leren onderkennen dat gelijkheid vari
opvatting vaak minder waard is dan respekt voor elkaar en tolerantie.
Spreker heeft voordat deze raadsvergadering begon lang nagedacht
over wat hij vanavond zou zeggen. Meestal is dät een vergeefse po-
ging omdatmen op dat moment toch niet weet wat men moet'zeggen,
maar éên ding heeft hij v/el gedacht, hetgeen hij graag als zijn
dieoste overtuiging wil meegeven, namelijk dat besturen in onze
democratische staatsvorm en bestuursvorm ongelooflijke verantwoor-
delijkheden inhouden - allen hier zijn zich dat ook bewust - maar
