5
in de commissie had werd toen versterkt; dit keer verschenen er ver-
tegenwoordigers van de bewoners, die ook blijk gaven van een gevoei
van onbehagen, namelijk de bewonerscommissie, de direkte gespreks-
partner van de bouwcommissie van het bestuur van "De Haemstede". In
die situatie achtte zij het een normale zaak zuike gevoelens over te
brengen in de raad. Haar mening over de taak van het gemeentebestuur
in deze is genoegzaam bekend; kort gezegd, het feit dat de zorg voor
dit deel van de vol kshuisvesting door het partikulier initiatief wordt
waargenomen, steunt zij van harte, maar het ontslaat het gemeentebe-
stuur niet van de verplichting daar waar het lijkt dat de behartiging
van zaken beter op een andere wijze kan worden gewaarborgd, te trach-
ten deze weer in een juiste koers te brengen of een andere koers uit
te zetten. De prompte toezegging van de wethouder in de juni-vergade-
ring om één en ander met het bestuur te bespreken heeft zijn fraktie
dan ook op prijs gesteld, hetgeen de wethouder weet. Dit alles leidt
in de eerste plaats tot de konklusie dat "De Haemstede" oprecht heeft
geprobeerd aan de inspraak van de bewoners gestalte te geven, maar er
toch niet helemaal in is geslaagd deze zonder golfslag te laten ver-
lopen. Het opzetten en het begeleiden van inspraak is ook niet iets
dat zomaar even en door iedereen kan gebeuren. Dat vereist deskundig-
heid op dat gebied en de vraag rijst dan bij zijn fraktie of kleineor-
ganisaties, zoals "De Haemstede" toch is, kunnen beschikken over die
deskundigheidmet andere woorden, of er in het belang van de huurders
en van de verhuurders - de woningbouwcorporaties - niet eens moet wor-
den gekeken naar een bundeling van krachten in deze zaken, alsook in
andere zaken de volkshuisvesting betreffende.
In zaken als deze zal in ieder geval een model-draaiboek zijn nut kun-
nen hebben. De tweede gevolgtrekking is dat inspraak belangrijk is,
maar dat een deskundige begeleiding zowel technisch als sociaal-maat-
schappelijk evenzeer van belang is en zeker bij die sociaal-maatschap-
pelijke begeleiding is het tijdstip naar haar idee hoofdzaak en zeker
geen bijzaak. Tijdige begeleiding wil voor haar zeggen dat deze begint
op een tijdstip dat bepaald eerder en misschien wel veel eerder, ligt
dan het tijdstip waarop de mensen hun huizen moeten verlaten.
Spreker besluit met de wens dat de bewoners die straks terugkeren, een
zo groot woongenot aan hun gerenoveerde woningen zullen beleven dat ze
eventueel nu nog aanwezig onbehagen snel zullen vergeten.
Wethouder Wiliemse antwoordt dat er inderdaad in een verqadering van
de commissie ruimtëTTjke ordening nogal wat publieke belangstelling was,
die voor een groot deel bleek te bestaan uit bewoners uit deze strâten,
waarbij wat onbehagen werd aeuit. Spreker wijst erop dat de kritiek niet
van alle bewoners kwam, maar slechts van enkele en met name van enkele
die deel uitmaakten van de bewonerscommissie. Maar juist deze bewoners
hadden kunnen weten dat die kritiek op dat moment te vroeg was. Men wil-
de op dat moment een aantal zaken weten die nog niet kenbaar aemaakt
konden worden, omdat de procedure eenvoudig nog liep. Er was nog geen
aannemer bekend en ook het tijdstip was nog niet bekend. Hij had er be-
grip voor dat men zo tijdig mogelijk één en ander wilde weten, omdatmen
bijvoorbeeld misschien bij familie kon intrekken. Er is- geprobeerd dat
duidelijk te maken, maar dat is niet helemaal gelukt. Het niet aanwezig
zijn van een draaiboek was één van de hete hangijzers. Het draaiboek
kon echter niet gemaakt worden ondat nog qeen aannener bekend was, er
geen bestek gemaakt was en er dus geen afspraken met een aannemer ge-
maakt waren. Toen dat alles geregeld was, was er wei een draaiboek en
kwam ook de maatschappelijke begeleiding goed op gang, die uitstekend
26 januari 1978
