14 december 1978
435
wustwording, emanciperend werken en bevordering van participatie, men-
sen in staat te stellen hun eigen leefwereld bewust vorm te geven.
Daarmee zal het de maatschappij niet direkt kunnen veranderen, naar wel
de wens tot verandering levend kunnen houden. Daar is dan ook vakman-
schap voor nodig. Naast het hoognodige en ook door sprekers fraktie
hoog gewaardeerde vrijwi11igerswerk blijft dan ook een inbreng van be-
roepskrachten altijd wel noodzakelijk. Zijn fraktie wenst de nog te
vormen commissie planvoorbereiding veel sterkte en optimisme toe.
Het zal een hele opgave worden om binnen het opgezette tijdschema de
werkzaamheden te verrichten. Misschien lukt het, misschien ook niet.
Het eerste zou zij van harte toejuichen, voor het tweede zou zij be-
grip hebben. Sprekers fraktie heeft nog ëén wens. Zij vraagt de commis-
sie de grootst mogeiijke aandacht te besteden aan de indeling, helder-
heid, duidelijkheid en leesbaarheid- van al haar stukken.
Dat is niet alleen ons eigen belang, maar veel meer is dat in het be-
lang van de toekomstige inspraak die op basis van die stukken moet
plaatsvinden. Het advies van de weizijnsgroep heeft spreker kwalita-
tief zeer hoog genoemd, maar het blonk niet uit door duidelijke lees-
baarheid. Hij zou graag willen dat daar iets meer aandacht aan wordt
besteed, want tensiotte gaan we nu een inspraakprocedure in en dat
moet wei op basis van stukken gebeuren, die iedereen meteen duidelijk
en helder kan begrijpen.
Het zal geen verwondering wekken dat zijn fraktie met het onderhavige
raadsvoorstel akkoord gaat.
Wethouder Jager wil zich namens het college aansluiten bij de dank
die door alie sprekers is uitgebracht aan de werkgroep weizijn voor
de werkzaamheden en het resultaat daarvan, dat thans aanleiding is
voor deze belangrijke eerste stap in de richting van de totstandkoming
van een geïntegreerd welzijnsbeleid in deze gemeente. Hij gelooft in-
derdaad dat het belang van uiteindelijk resultaat van het werk van die
werkgroep welzijn, hoewel ook alien weten dat de start daarvan nieton-
verdeeld soepel is geweest, niet genoeg onderkend kan worden.
Mevrouw Van der Pas heeft nog eens gewezen op de noodzaak van het zorg-
vuldige onderzoek naar de behoeften van de bevolking, omdat dat de ba-
sis is op grond waarvan uiteindeiijk de prioriteiten zullen moeten wor-
den gesteld. Spreker meent dat dit inderdaad een wezenskenmerk is van
de nieuwe werkwijze die we met welzijnsbeleid op deze manier gaan doen
en hij denkt dat alle betrokkenen daar erg aan zullen moeten wennen,
niet alleen het gemeentebestuurmaar ook de insteilingen die zich tot
nog toe met welzijnswerk hebben beziggehouden.
Dat is een nieuwe dimensie aan deze hele materie. In dit verband wil
hij de kanttekening plaatsen dat het een mooie zaak is en een door het
college toegejuichde zaak, dat welzijnsbeleid verlegd gaat worden van
de rijksoverheid naar de gemeentelijke overheid, maar de konsekwenties
die dat met zich meebrengt, met name de financiële konsekwenties, baren
spreker toch wel zorgen, omdat de nieuwe taken die op het gemeentebe-
stuur afkomen en waar tot voor kort vrijwel geen enkel gemeentebestuur
de mankracht en de know-how voor in huis had, nu op korte termijn opge-
bouwd moeten worden. Daarvoor worden echter geen financiële voorzienin-
gen door het rijk getroffen. Met aile waardering voor het uitgangspunt
van decentralisatie van die taken van het rijk naar de gemeenten, blijft
spreker van rnening dat het begrip budgettair neutraal dat door het rijk
wordt gehanteerd voor die decentralisatie, in feite toch een onaanvaard-
bare situatie oproept. Maar we zitten ermee en zullen, op dit moment
althans, moeten roeien met de riemen die we op dat punt van het rijk
