59
22 februari 1979
en waarbij samenwerking in de uitvoering daarvan als weinig zinvol wordt
ervaren. Ook is samenv/erking niet altijd onmiddellijk kostenbesparend
Als voorbeeld noemt spreker de technische adviseurs, die in het algemeen
een part-time funktie vervuilen en per beheerde woning worden betaald.
Samenvoeging werkt hier bepaald niet kostenbesparendWel is het ge-
wenst in die zin samen te werken dat in geval van ziekte of in geval
van nood, men elkaar kan helpen en vervangen.
Met de overdracht zijn ook alle lusten en lasten overgedragenVele
onderhoudsfondsen staan op roob. Daartegenover staan gelukkig ook de
positieve algemene bedrijfsreserves. Van het in 1952 uit de algemene
reserve beschikbaar gestelde en inmiddels stevig gegroeide bedrag wil
het coilege nu een fonds voiksnuisvesting vormen. De overige ieden van
sprekers fraktie zijn het hier mee eens. Persoonlijk geeft hij de voor-
keur aan een verdeling ten gunste van de in de rode cijfers verkerende
onderhoudsfondsen.
Sprekers fraktie wenst alle corporaties toe dat zij het vele werk dat
hen te wachten staat in verband met de nieuwe spelregels, net veel éian
zullen aanpakken en tot een goed einde zullen brengen.
De fraktie van de heer Borghouts stemt in met het overdragen van de
gemeentewoningen aan de verschi 1 lende v/oningcorporaties en met de vor-
ming van het fonds volkshuisvesting, waarin ruim 7 ton zal worden ge-
stort. Zij stemt niet in omdat zij denkt dat een woningbouwcorporatie
van nu 1172 woningen, die dan een gemeentelijk bedrijf zou vormen, plus
nog in de toekomst enkele honderden erbij, te groot zou zijn, want een
optimale woninggrootte, daarbij rekening houdend met economische aspek-
ten en met beheersaspekten en met kontakt bestuurder en bewoners, wordt
door de Nationale Woningraad op zo'n 2.000 gesteld. Dat is niet haar
reden, maar deze ligt in de kontinuiteit van het beleid.
De vorming van het fonds volkshuisvesting lijkt haar een goed idee. Mo-
gelijk dat nu zaken kunnen worden gerealiseerd in het belang van de
volkshuisvesting en dus in dat van al dan niet toekomstige bewoners,
die anders niet mogelijk zouden zijn.
Tijdens de diverse behandelingen in de commissie heeft zijn fraktie er
steeds opnieuw bij het college op aangedrongen - en dat is nu aî ruim
een jaar - om deze gelegenheid aan te grijpen om met de corporaties te
gaan praten op welke wijze deze uitvoering denken te gaan geven aan de
nieuwe speiregels voor de v/oningbouwcorporaties op het gebied van het
meer betrekken van de bewoners Dij het besturen van die corporaties.
Uiteindelijk dateren de spelregels al van mei 1977. Steeds heeft zij
tijdens die bewuste commissievergaderingen van de voorzitter van de com-
missie moeten horen dat deze het niet het juiste tijdstip achtte op dit
voorstel in te gaan. Men zou bezig zijn bij de corporaties en een "broe-
dende kip" zou men niet moeten storen. Daarom heeft het college dan ook
geen gesprekken gehad met ae woningbouwcorporatiesHaar teleurstelling
daarover heeft zij in de laatste commissie al uitgesproken.
Het kontakt tussen gemeentebestuur en woningbouwcorporaties in deze zaak
is geheei schriftelijk geweest. Het is voor zijn fraktie tegen die ach-
tergrond dan ook een uitermate groot.genoegen in het raadsvoorstei te
lezen, dat het college zegt dat de nieuwe spelregels een uitgebreide
taak op het college leggen inzake het toezicht op het doen en laten van
de woningbouwcorporaties. Zij leest daaruit dat het coilege zich nu in-
derdaad heeft voorgenomen de toepassing van de nieuwe demokratiserings-
regeiingen door de corporaties te stimuleren.
De vraag rijst echter wel op welke wijze. Sprekers fraktie legt er de
nadruk op dat zij zeker niet uit is op een "bekiemmende hand". Zij wil
