26 februari 1981
38
namelijk aan begint, dan gaat men toch een wereld openen die een groter
verwachtingsniveau oproept dan men kan beantwoorden. De vertrouwensrela-
tie met de burger wordt misschien ook wel eens door het gemeentebestuur
wat intensiever beieefd dan door de burger ten opzichte van de gemeente.
Spreker denkt dat allen zich regelmatig moeten afvragen of die relatie
er in grote trekken is en hij denkt dat de afgelopen tijd getoond heeft
dat die vertrouwensrelatie bij de burgers niet altijd gevoeld wordt.
Landelijk zijn er allerlei symptomen dat er bij die vertrouwensrelatie
vraagtekens gezet worden en die inspraak is nu juist geboren om dat weer
te herstellen. Of dat leidt tot herstel van die vertrouwensrelatie? Leidt
het niet tot een heel ander soort van werken voor een veel vrijblijvender
band? Spreker is daar wel bang voor. Hij heeft het gevoel dat die vrij-
blijvendheid voorlopig wel een blijvend kenmerk van onze tijd zal blijven,
al hopen allen waarschijnlijk dat men niet zal afgiijden naar een soort
van democratie, die lijkt op de wand waar men de kroketten uithaalt,
maximale service ten opzichte van iedereen op een vrijbl ijvende manier
zonder dat er van een betrokkenheideen werkelijke dialoog en een werke-
lijke relatie sprake is. In dat opzicht denkt spreker dat inspraak ook in
de toekomst een poging zal moeten blijven doen die werkelijke reiatie in
stand te houden. Daarom begrijpt hij emotioneel de heer Van Amerongen goed
toen deze steide: men moet met een groep burgers op een bepaaid moment aan
de gang durven gaan, men moet zichzelf de tijd gunnen om dat proces met
een groep mensen aan te gaan, liefst onder deskundige begeleiding. Daar
zijn ook veel praktische bezwaren aan verbonden. Groepsvormingsproces ieidt
vaak ten opzichte van mensen die niet bij de groep betrokken zijn tot een
bepaalde vervreemdingOok de vraag wat de representativiteit van diegroep
is komt dan om de hoek kijken, zeker als het wat langer gaat duren en het
gaat, als men het goed doet, lang duren, waarbij men dan maar hoeft te kij-
ken naar de diskussie rondom de streekpianprobiematiek in de provincie Gei-
deriand. In ieder gevai heeft het tijdselement dat de heer De Jong genoémd
heeft, er wei toe geieid dat thans voorzichtigheid wordt betracht bij het
kiezen van het instrumentarium. Spreker herhaait dat een mate van inspraak,
zoais de heer Van Amerongen bepleit, in het kader van de uitgangspuntennota
mogeiijk is. Dat is een kwestie van individueie keuze. Of de raad dat uit-
eindelijk wii doen blijft een punt van diskussie. Het is uitdrukkelijk bij
de mogelijkheden genoemd.
De heer Arnoldy heeft gewezen op de beiangrijke rol die de portefeuii1ehou-
der heeft, al dan niet gesecundeerd door de neutrale voorzitter. Spreker
wijst in dit verband op het verschii tussen inspraak zoais dat eigeniijk in
wezen in deze nota bedoeld wordt en deei uitmakende van het inspraakproces
van een hoorzitting - een informatieavond, onder leiding van een neutraie
voorzitter, want dat is maar een stukje van de schakelSpreker weet niet
of de mensen die de Binnenwegavond hebben bijgewoond bevredigd waren, maar
die avond had de uitsluitende bedoeiing om informatie te geven. Het ver-
wachtingspatroon van zo'n avond biijkt zeifs voor het gemeentebestuur moei-
iijk te zijn, laat staan dat het voor de burger altijd even duideiijk is.
Dat zal ook een kwestie van ervaring worden, iedere keer zal men zich weer
de moeite moeten getroosten een zo duideiijk mogeiijk beeld te geven, dat
geidt met name voor de portefeuiiiehouders en de neutrale voorzitter, die
aan zo'n zaal zuilen moeten schetsen wat nu eigeniijk de bedoeling van de
zaak is en wat men kan verwachten van datgene wat gezegd wordt. Inzake de
verkiiiing van de politisering meent spreker dat dit nog wel meevait in
Heemstede. Verkiliing en vervreemding zijn afschuweiijke verschijnselen
in ons hele maatschappijbeeid. Spreker denkt dat de overheid wei degeiijk
op aile niveau's een taak heeft om daar het maximaie aan te doen om dat
verschijnsei te bestrijden. Dat kan op veie manieren en één van de manieren
