116
maar onder die van de Afvalstoffenwet. Het wordt niet juist geacht in
de verordening een aantal stoffen te noemen; elke wijziging daarin zou
dan immers een wijziging van de verordening tot gevolg moeten hebben.
Daarom zullen de betreffende categorieën afvalstoffen nader door burge-
meester en wethouders aangewezen dienen te worden.
De verplichting tot afzonderlijke aanbieding heeft alleen betrekking op
aanbieding aan de inzameldienst.
Eventuele vergunninghouders op grond van artikel 21 of artikel 34 zullen
zel t moeten bewerkstel 1 igen dat hun bedoeling - bi jvoorbeeld het verzanie-
len van oud papier, blik, oude medicijnen, verf-resten e.d. - bij het pu-
bliek voldoende duidelijk wordt (zie ook de toelichting op Titel IV).
Uiteraard zal afzonderl ijke inzameling, vanwege de kosten die inet een der-
gelijk systeem gepaard kunnen gaan, noodzakelijkerwijs voorlopig tot de
uitzonderingen behoren. Alleen massaal voorkomende afvalstoffen^zoaîs
glas, papier e.d. lijken vooralsnog in aanmerking te komen.
Het moge duidelijk zijn dat wanneer toepassing aan een bepaling als arti-
kel 12 wordt gegeven, er een garantie moet zijn dat de hierin vastgelegde
verplichting ook kan worden nagekomen. Dit laat nratuurlijk cnverlet de
reeds eerder gesignaleerde mogelijkheid dat in samenwerking met bijvoor-
beeld drogisterijenapotheken, garages etc. op basis van vrijwi11igheid
toch een zekere scheiding in de afvaistroom wordt bewerkstel1igd. Een
scheiding die in het belang van doelmatige en milieuhygiënisch verantwoor-
de verwijdering van afvalstoffen is te achten.
Zo zalwanneer het om oude medicijnen gaat, een regeling kunnen worden
getroffen met de apotnekers en drogisten en er zal daar dan ook enige be-
kendheid aan moeten worden gegeven. Gaat het om het overdragen van oud pa-
pier aan anderer,, dan zal een regeling moeten voorzien in een planmatig
optreden voor de verschillende gegadigden voor deze categorie van afval-
stoffen. Het vergunningenbeleid op grond van de artikelen 21 en verder kan
hiervoor een instrument zijn.
De regels die burgemeester en wethouder's krachtens artikel 13 kunnen stel-
1enkunnen bijvoorbeeld slaan op de verpakking van de bedoelde catego-
rieën van afvalstoffenHet is immers duidelijk, dat het niet de bedoeling
kan zijn om te verbieden dat bijvoorbeeld oud papier te zamen met de em-
ballage (plastic zakken, dozen, touwtjes), wordt aangeboden. Burgemeester
en wethouders kunnen dan op grond van artikel 13 bepalen dat deze emballa-
ge geacht wordt deel uit te maken van het aangeboden oude papier.
Hoofdstuk II.
Het achterlaten van huishoudelijke afvalstoffen op de daartoe ter beschik-
king gestelde plaaTs")
Ingevolge artikel 2, eerste lid, van de Afvalstoffenwet dient de gemeente
ook regels vast te stellen voor het achterlaten van huishoudelijke afval-
stoffen op een daartoe ter beschikking gestelde plaats. Aangazien grof
huisvuil voor wat betreft de toepassing van dit artikel van de wet met
huishoudelijke afvalstoffen is gelijkgesteld, moeten deze regels ook wor-
der, gesteld ten aanzien van het achterlaten van grof huisvuil.
Bij^het opstellen van de verordening is uitgegaan van de volgende catego-
rieën van gevallen. In de eerste plaats zijn er door de gemeente geplaat-
ste papierbakken. Het daar achterlaten van huishoudelijke afvalstoffen van
beperkte omvang en gewicht is in artikel 15 van de verordening geregeld.
Een tweede geval doet zich voor indien voor particulieren de mogelijkheid
bestaat hun huishoudelijke afvalstoffen (en/of grof huisvuil) b.v. bij de
-16-
4e afd.
29 oktober 1981
