11
25 februari 1982
de overige in het prograrama genoemde organisaties subsidie te verlenen
voor de in het programma genoemde aktiviteiten.
Veel werk moet nog gedaan worden en haar fraktie hoopt dat dit mag bij-
dragen tot een financieel verantwoord en samenhangend welzijnsbeleid.
Spreekster deelt mede dat de door haar fraktie in te dienen motie "luidt
als volgt: "De raad van de gemeente Heemstede, in vergadering bijeen op
25 februari 1982; gezien het raadsvoorstel sociaal-cultureel plan 1982-
1985 en prograrama 1982 en het daarin gestelde op pag. 3 ten aanzien van
het vinden van dekking voor een struktureel tekort voor 1983; overwegen-
de, dat de financiële situatie sinds het moraent van het aanneraen van het
raadsvoorstel betreffende het aanstellen van een part-time opbouwwerker/
ster is gewijzigd; van oordeel dat de zorgvuldigheid eist, dat ook door
de raad reeds aangenomen projekten bij de heroverweging om te komen tot
de meest aanvaardbare strukturele bezuinigingen worden betrokken; spree1<t
uit, dat aanstel1ing van een part-time opbouwwerker/ster een jaar dient
te worden uitgesteld".
De heer Borghouts wil allereerst ook dank zeggen aan alle groepen en
mensen aan wie en waaraan mevrouw IJsselmuiden en mevrouw Van der Pas dank
zegden. Spreker brengt naar voren dat het welzijn niet meer is wat het ge-
weest is. Vroeger ging hij opgewekt en kortgebroekt naar de parochiële ge-
bouwen en knutselde daar onbekoramerd opa's sigarendoosje om tot een fraaie
slechts voor Havana's bestemde sigarenkist van oud zilver met fijn gesne-
den lijnen. Daarmee was het verhaal af, althans voor de club-juffrouw.
Voor spreker niet, v«nt thuis kreeg hij van zijn overgrootmoeder, die in
de kolen zat, een kwartje voor het fraaie werkstuk. Dat bevorderde zijn
welzijn zeer, zo kan hij verzekeren. Uit clubjes waarop hij zojuist doel-
de zijn sociaal-culturele instellingen gegroeid, die in Heemstede bijvoor-
beeld vele tonner. per jaar krijgen. De omzet van die instellingen - hij be-
doelt hier de grote drie: 't Oude Posthuis, Het Honk en Centrum 111 - wordt
nu door vele en velerlei produkten gevormd. Men noemt ze aktiviteiten.
En die aktiviteiten zijn er niet zomaar, zij zijn middelen gericht op een
bepaald doelOnder die doeleinden valt gelukkig ook nog steeds recreëren.
Dat deed spreker dus, vroeger. Maar ook kreativiteitsontwikkeling, ontmoe-
ting, vorming, beweging, bevordering zelfstandig wonen van ouderen, eman-
ciperenontplooiing, enzovoort. A1 die aktiviteiten kunnen ook worden in-
gedeeld naar werkvormen en dan heeft men het over jeugd- en jongerenwerk,
club- en buurtwerk, bejaardenwerkkunstzinnige vorming, enzovoort. En als
men dan al die werkvormen bij elkaar raapt heeft men het sociaal-cultureel
werk. En dat is de raad nu aan het plannen. Is dat nu nodig? Vroeger ge-
beurde dat toch ook niet? Spreker denkt dat het laatste niet waar is.
Het gebeurde welmaar in eigen kring, het subsidiariteitsbeginsel bestond
toeri nog in plaats van nu het subsidiesysteem. In sprekers geval v/erd er
dus gepland door de pastoor en de heren van de vereniging voor de armen,
St. Vincentius of anderen, die in de eerste rij bij.de hoogmis zaten. Die
heren hadden het gemakkelijk. Zij planden voor eigen parochie en hetgeen
zij hadden uitgedacht werd daarbinnen gepreekt. Een platte organisatie
dus, snelle kommunikatie was verzekerd evenals flexibiliteit. De platte
organisatie in het totaal van het sociaal-cultureel werk is verloren, als
er al wordt gekommuniceerd, dan zeker niet snel meer en de flexibiliteit
poogt men uit alie kracht te behouden en niet verloren te laten gaan door
het systeem van planning. Dat zou pas echt het paard achter de wagen span-
nen zijn.
Planning nodig? Ja zegt sprekers fraktie, het is een heel bruikbare tech-
niek om te komen tot beleid. AIs men maar oppast dat degenen die aan hun
medeburgers gelegenheid tot rekreatie, ontmoeting, vorming, beweging wil-
