8ijlage 2.
Beoordelingsgeschiedeni s.
De werkgroep heeft serieus overwogen of het in een nota als de onder-
havige wenseiijk zou zijn om een nogal ingewikkeld verhaal op te
nemen over de beoordelingsgeschiedenis. Om diegenen die hierin niet
geïnteresseerd zijn de mogelijkheid te geven dit over te siaan en het
aan anderen niet te onthouden heeft de werkgroep gemeend dit gedeelte
als bijlage aan de nota te moeten toevoegen.
In de klassieke organisatieIeer-(Scientific management) vanaf 1920
- (Taylor, Fayol en anderen) was het streven gericht op een zo groot
mogelijke doelmatigheid, met als primaire vragen: "wat is technisch
de beste volgorde" en "wat is logisch gezien de juiste volgorde"?
In deze benadering lijken mensen gereduceerd tot dingen, waarmee
gemakkelijk kan worden geschoven.
Beoordelen was in dit beeld: Het eenzijdig vaststellen van de bedrijfs-
economische waarde van een investering, die toevallig een mens is.
- niet beantwoorden aan rendementseisen leidde tot afstoting -
In de leer van de zogenaamde "human relations" - vanaf 1945 -
(Mayo Roethlisberger, en anderen) blijft men vasthouden aan de begin-
selen van de organisatorische principes van taakscheidingmaar ervaart
men dat de produktiviteit beïnvloed wordt door het treffen van voor-
waarden, voorzieningen die betrekking hebben op de fysieke werkomstan-
digheden, het zogenaamde werkklimaat.
Groepen mensen reageren niet automatisch op voorspelbare wijze, maar
reageren ook naar hun gevoelens.
Dus dient er aan de voorwaarden geschaafd te worden.
Beoordelen in dit beeld is: het blijven stellen van eisen van kwali-
teit en kwantiteit; mochten er ondanks een goede technische organisatie
toch problemen zijn, dan kunnen die hun oplossing krijgen in de sfeer
van sociale - en bedrijfsmaatschappelijke voorzieningen.
Materiële voorzieningen zijn belangrijk en de prestatie- beoordeling
die direkt financieel effekt heeft dient zich aan (merit rating).
In het zogenaamde revisionisme (na 1950) is een zekere integratie
te bespeuren van het typische organisatie-denkpatroon en het denken