211
26 augustus 1982
Ik ben daarvoor in de nabije toekomst niet zozeer bevreesd gezien onze
gebruikelijke gezonde onderlinge verhoudingen. De tijd is er trouwens
niet meer naar. De spiraal omlaag van onze economie en de bezuinigingen
în de tuin van de overheid en met name ook bij de gemeenten, doen het
noodzakelijk zijn dat ook bij ons de besluiten procesmatig en op tijd
worden genomen. Wat de procesgang betreft beschikken wij in de herover-
weging over systemen en over ervaring. Heemstede is echter jarenlang ge-
wend geweest veei tijd te nemen voor politiek gewichtige zaken. Zuilen
wij met elkaar in staat zijn op tijd en tegelijkertijd zorgvuldig tot
besluitvorming te komen? Ortéga y Gasset, de Spanjaard die het bekende
b°ek heeft geschreven "de opstand der horden" en dat was reeds geruime
tijd vöör de afgelopen oorlog, schreef daarbij het volgende wat mij op-
gevailen is in dit verband. "Leven is zicn noodzakel i jkerv/i js gedwonoen
te gevoelen zijn vrijheid te gebruiken, te beslissen wat wij in deze^
wereld zullen zijn. En dit kiezen moet onverpoosd doorgaan. geen oogen-
blik van verwijl wordt ons gegund. Zelfs als wij wanhopig de dingeri op
hun beloop laten, hebben wij besloten niet te besluiten. Het is dus on-
juist te zeggen dat in het îeven "de omstandigheden beslissen". Integen-
deelde omstandigheden vormen de onoverzichtelijke en telkens wisseien-
de reeks mogelijkheden waartussen wij moeten kiezen. Doch wat besl^st is
ons karakter. U hebt rnet uv/ karakters de lijn der beslissingende werk-
I1701"' ^ev'en ^ri Höumstede zeer beTnvloed. Oaarvoor mag ik u, raad,
i9.8 - 1982, nu harteTijk danken. Ik wil u daarvoor danken narnens de ge-
meente Heemstede. namens het gemeentebestuur en cok namens de dames en
heren ambtenaren. In deze tijd is het van uitzonderlijk belanq dat het
ambtelijk apparaat goede kontakten heeft met de raad. Ambtelijke nota's
en .politieke kommentaren lijken op het landelijk circuit eikaars tegen-
voeters te worder,. Ket de vader van mevrouw Noorman zeg ik "fout". Wel
wil ik van deze plaats de wens uitspreken dat in de komende periode 1
de ambtelijke informatie grondig en tijdig de politiekverantwoordelijkên
oereikt, 2. dat deze informatie door de partijen mede tot uitgangspunt
van de te nemen besluiten wordt genomen, welke deze besiuiten ook zouden
mogen zijn en zelfs indien daarvoor - ik durf het maar heel zacht te zeq-
gen - een beleidsintentie zou moeten worden aangetast.
Ik sprak niet over uw ijver, bekwaamheid of inzet. Daarvoor komt nu ruim-
te bij het spreken van woorden van dank tot degenen die ons gaan verlaten.
De anderen zijn daar nog niet aan toe. Je moet de dag niet prijzen voor
het avond is. Wel moet ik danken voor ieders vriendschap ten opzichte van
elkaar en ten opzichte van allen. Zonder dat wordt het politieke bedrijf
harder dan nodig is. Thans ga ik me richten tot een aantal personen.
Kijnheer Van Emmerik. Het leek gemakkelijk, het leek een duidelijk beeld.
bent een begaafd journalist en hebt in uw leven veel journalistieke er-
varing opgeaaan in diverse funkties. U heeft op rustige wijze leiding ge-
geven aan uw fraktie in een periode - en dat zeg ik niet omdat ik zelf
C.D.A.-er ben - dat het C.D.A. een rustige leiding goed kon gebruiken.
Het mensen bij elkaar betrekken is in een partij, die uit zoveel verschil-
lende delen ontstaan is, een heel belangrijke zaak. U heeft dat op een
heel eigen manier gedaan. Een aantal jaren geleden is er een vlugscnrift
geweest waarin levensbeschouwingen waren opgenomen. Daarin stonden van
verschillende mensen die toen in uw fraktie zaten mooie foto's met een
leuk verhaal erbij. .k ga ze r.iet allemaal voorlezen, maar bij u'k.wamik
t°ch tot een zekere tegenstrijdigheid. Uw beschouwingen bij de begroting
met name muntten altijd uit door een klassieke opbouw, een anecdote van
een groot schrijver aan het begin, waarop u dan later weer terugkwam,
