215
26 augustus 1982
noemen, een heel ding dat u weggaat, het is ook voor degenen met wie u
gewerkt heeft een heel ding. Dat is natuurlijk mijn funktie voornamelijk
op dit moment, om te trachten daarvan iets aan u kenbaar te maken.
Een gemeente als Heemstede moet zeer dankbaar zijn dat iemand als u zo-
lang heeft gefunktioneerd op het niveau waarop u het heeft willen doen,
omdat het zo'n kostbaar bezit is mensen te hebben, eigen zonen, die van-
uit de eigen liefde tot de plaats gekomen zijn tot het helemaal ver-
groeid zijn met het gemeentelijk apparaat in allerlei opzichten, te veel
om op te noemen. Ik heb vanmiddag nog eens - men moet de pers nooit
stroop om de mond smeren, maar een enkele keer mag dat wel eens gezegd
worden - het voortreffelijke artikel van mevrouw Verweij gelezen, wat u
haar in de mond heeft gegeven, want zo is het natuurlijk ook wel weer.
Zo'n artikel wordt ntet zo goed als de persoon er niet toe leidt.
Ik heb vaak gedacht de laatste maanden - dat komt ook zo duidelijk tot
uiting in dit verhaal - dat de man op een heel speciaal niveau opereert
omdat hij zich iedere dag en ieder uur bewust is dat het zijn laatste
ronde is. Dat geeft toch wel een heel bijzonder aspekt. Ik heb wel eens
gedacht: we hebben die man de laatste maanden misbruikt op een erge ma-
nier. U moest overal voor opdraaien, u was de enige van ons die niet met
vakantie bent gegaan. De heer Baar is helaas ziek geworden, we zijn blij
dat hij er weer is, maar ook dat gaf nog weer aanleiding tot: Gerard doe
jij dat even, je kent de heer Verhallen zo goed, je hebt nog met hem ge-
werkt. Gerardafscheid nemen van de heer Sinke,en zo kan ik wel vijf of
zes andere voorbeelden noemen. U deed het dan met een grote intensiteit,
hetgeen door betrokkenen zelf ook is uitgesproken dat het zo door hen is
ervarenAls medeafscheidnemer verlaat natuurlijk met u een groep mensen
helaas het gemeentelijk apparaat, die zeer belangrijk is geweest voor ons
en waarvoor u nu eigenlijk een zekere symboolfunktie heeft bekleed, u ais
wethouder heeft daar duidelijk een accent aan gegeven.
Dat komt ook tot uitdrukking in de vele reakties die men hoort uit de bur-
gerij. Men is dankbaar voor het feit dat u al die jaren dat heeft willen
doen. De essentie van ons werk is niet eens zozeer onze bekwaamheid - ik
zeg niet dat u die niet had, begrijpt u me goed - maar is het vertrouwen
dat we opwekken bij de burgers. Dat is in wezen het allerbelangrijkste
punt.En u heeft dat vertrouwen in lange jaren verdiend en u heeft het
in ruime mate meegebracht, ook getalsmatig. Als men op koninginnedag wel
eens keek naar het touwtrekken dan dacht je dat daar de familie Willemse
aanwezig was plus een aantai andere burgers. Dus men had bij u dat natuur-
lijke achterbanidee er ook nog bij en dat is voor een politicus in deze
tijd een kostelijk extra.
Uw carriëre die in Groenendaai begonnen is, die een sfeer om zich heen
had van het toch nog Iandelijke,en niet alleen omdat u nog altijd uw lief-
hebberijen tot uitdrukking brengt, maar met de merkwaardige traditionele
dingen die het landelijke ook in de politiek meebrengt, de bond van de
traditionele natuurliefhebbers met de zeer progressieve milieumensen kwam
bij u ook samen. De kwestie van het heel lang verantwoordelijkheid dragen
voor de allermoeilijkste taak die er bij ons is, het verdeien van de wo-
ningen. Ik heb daar zelf in de periode dat ik het heb mogen meemaken in
zoverre nog mee te maken gehad dat ik hier argeloos begonnen ben met een
spreekuur op dezeifde dag dat u dat deed. De burgemeester heeft vrijdag-
ochtend spreekuur, zo werd bekend gemaakt. Dat iiep ai heel snel fout,
want u had ook spreekuur en de mensen kwamen toen bij mij ook even iangs
want ze dachten: dan hebben we de burgemeester ook geiijk meegenomen.
Daar heb ik toen een eind aan gemaakt.
Maar het is wel aanleiding geweest om eens veel kontakt met elkaar te heb-
