217
26 augustus 1982
horen hoe dat vroeger ging, v/ant het is nu gewoon verdwenen.
Bij het afscheid van de heer Verhallen is gezegd,en we hebben naar aan-
leiding van dat afscheid ook met elkaar nog wel eens gesproken over het
verdrietige dat er is als je zo op uw ieeftijd in de glanzende mogelijk-
heid van uw bekwaamheden afscheid neemt. Onlangs heb ik u nog kunnen ga-
deslaan, ik was zoals velen geTnteresseerd in de Blekersvaart en ben ik
eens gaan iuisteren hoe u die commissie "deed". Niet omdat ik u daarna
moest toespreken, maar gewoon om het onderwerp. Ik heb daarbij nog eens
met verbazing gekeken naar het formidabele vakmanschap waarmee u die
toch niet gemakkelijke vergadering tot een goed einde bracht. AIs men
dat allemaal ziet dan komen er natuurlijk gedachten op: is het nu niet
verschrikkelijk jammer dat die ervaring verloren gaat, dat dat nu afge-
broken wordt? Het feit dat je wat ouder wordt is toch juist in de poli-
tiek belangrijk en vormen alles bij elkaar vertrouwenselementen als je
een warm mens bent. Want u bent toch de opgestapelde hartelijkheid die
dan tot uitdrukking kan komen. Dat ga je dan missen en. dat is een
enorm extra goodwill-element dat verloren gaat. Het is een onontkoombare
zaak. Ik denk dat toch in de balans de grote problemen bij de jeugd ge-
legd moeten worden en bij mensen een kans geven. U heeft het zelf vele
malen gezegd: het is een haast onoplosbaar probleem. Ik denk wel dat u
zichzelf tekort doet als u zegt: ik kijk er min of meer tegenaan dat je
van de ene dag op de andere niemand meer bent. Dat is natuurlijk niet
waar. Ik denk ook juist dat die elementen die u ontwikkeld heeft in uw
werkzaam leven op een geweldige manier in uw grote familie - en daar
heeft u ook een beetje recht op - tot uitdrukking kunnen komen.
Ik ben een beetje persoonlijk geweest. Ik denk dat als je een goede rela-
tie met elkaar hebt dat ook moet kunnen. Ik ben misschien wat verward ge-
weest en ik heb vele van uw gaven niet genoemd.
U zei zelf dat uw geheugen terugliep, maar ik heb er niets van gemerkt en
de anderen ook niet. Ook vanavond is weer tot uitdrukking gekomen dat u
alle details bij de beantwoording een plaats weet te geven. Het voornaam-
ste wat ik u op dit moment moet zeggen is dat wij u enorm dankbaar zijn
voor datgene wat u voor zeer veel mensen in Heemstede hebt betekend, voor
veel mensen hier in het gemeentehuisvoor ons allemaal hier in de raad^
en daarvan mag ik dan vandaag de tolk zijn. Ik moet dan op dit moment
toch nog even spontaan iets aan de raad vragen, want het is toch zo dat
wij de raad ook formeel bij uw afscheid willen betrekken. Ik heb hier
een concept-raadsvoorstel dat ik wil voorlezen. "De raad van de gemeente
Heemstede; overwegende dat de heer Gerardus Johannes Uillemse, geboren
op 2 maart 1915 te Heemstede, van 3 september 1946 tot 25 augustus 1949
en van 2 september 1958 tot heden lid is aeweest van de gemeenteraad en
bovendien sedert 2 september 1970 wethouder en eerste loco-burgemeester
van deze gemeente is; dat de heer Willemse zich niet herkiesbaar heeft
gesteld voor de met ingang var. 7 september a.s. nieuw optredende raad;
dat hij zich als raadslid, als wethouder en als waarnemend burgerneester
in de periode van 1 oktober 1978 tot 16 mei 1979 en voorts in vele ande-
re funkties zeer verdienstelijk heeft gemaakt jegens de gemeente Heem-
stede; dat deze omstandigheden aanleiding vormen bij zijn afscheid de
grote waardering van het gemeentebestuur tot uitdrukking te brer.gen; ge-
hoord het voorstel van burgemeester en wethouders; gelet op de Verorde-
ning betreffende het toekennen van erepennir.gen der gemeente Heemstede;
besluit: wegens bijzondere verdiensten voor de gemeente Heemstede aan de
heer Gerardus Johannes Willemse, voornoemd, coe te kennen de gouden ere-
penning der gemeente Heemstede." (applaus).
