26 augustus 1982
190
gebruik van de Heemsteedse vlag te overwegen en terzake voorstellen
aan de raad te doen. In het raadsvoorstel staat een passage waarbij
de samenstelling van een vlag wordt mogelijk geacht als de eenvoudig-
ste handeling van de eenvoudigste huisvrouw. Dat werd in 1958 gezegd.
Niettemin heëft spreker zich toch gewend tot een industriële onder-
neming die vlaggen maakt en gevraagd hoe dat zou gaan als overeen-
komstig alle voorschriften de Heemsteedse vlag zou worden gefabriceerd.
Hij laat hiervan een voorbeeld zien en geeft aan wat in de banistiek
de lengte, wat de breedte en wat de hoogte is.
Inzake de kleurstelling is de aanbeveling geredigeerd dat de lichte
kleuren eerst en de donkere kleuren later komen, geel is lichter dar,
rood en als zodanig klopt dat volgens de spelregels. Nu komt er een
verwarrend element. Geel is eigenlijk geen kleur in de werkelijke zin
aes woords, dat demonstreert de metaalkleur goud in ons wapen. Dit is
dus eigenlijk een metaalkleur. AIs men die wegdenkt dan blijft er niets
anders over dan een rode vlag. Spreker denkt dat dit een bron van inspi-
ratie voor zijn linkse vrienden zou mogen betekenen. De Hoge Raad van
Adel heeft gezegd dat dit een vlag is die aan alle voorwaarden voldoet.
Spreker heeft slechts nog één probleem. In zijn opdracht aan de leveran-
cier heeft hij het gehad over de broeking - hij wist wat dat was want
dat stond in de dokumentatie - en hij heeft de vrijheid genomen dekleur
"wit" aan te bevelen voor de broeking. De Hoge Raad van Adel spreekt
daarover niet, misschien is dat een omissie. Spreker overhandigt hier-
na een vlag aan de vcorzitter als representant van het college en aan
elk der frakties als een aandenken voor deze merkvraardige gebeurtenis
en bovendien als een symbool van ae verbondenheid aan een gemeenschap-
pelijke taak, namelijk het dienen van de belangen van Heemstede.
De voorzitter dankt de heer Arnoldy voor zijn woorden en voor het
geschenl<j
Mevrouw IJsselmuiden vraagt zich toch af of de argumenten van de
Hoge Raad nog steeds gelden dat het wapen niet op de vlag komt., want
zij denkt dat dit ook al in 1925 misschien de argumenten van. de Hoge
Raad waren. In de tweede plaats vraagt zij of er bijvoorbeeld niet wac
eendjes door de banen kunnen zwemmen. Zij is blij dat het college zich
niet heeft laten leiden door de aangehaalde uitspraak van het lid van
provinciale staten van Zuid-Hclland. Zij is ervan overtuigd dat elke
man en vrouw in Heemstede een vlag met een wapen kan maken en de eend-
jes er eventueel bij kan maken.
De heer Borahouts deelt mede dat er in ieder geval bij zijn fraktie,
zo die indruk gewekt zou zijn, geen leden wars zijn van syinboliek en
uiterlijk vertoon. Hij vraagt wanneer de vlag zal worden uitgestoken.
Op 30 april natuurl i jk, maar wat hem betreft ook ror.d 30 april vooral
de dag erna.
De voorzitter denkt dat een ieder aan het gebruik van de vlag wel
zijn e'igen betekenis zal hechten. Duidelijk moet zijn dat het'ceremo-
niële karakter als zodanig niet zo belangrijk is, maar het is al zoveei
eeuwen lang van ceremoniële aard omdat de bevolking van welk land ter
wereld ook ergens instinktief voelt dat de vlag iets is dat gezamemijk
bindt en gezamenlijk representeert. Dat geldt natuurlijk voornamelijk
voor de nationale vlag, maar toch vervullen ook plaatselijke vlagger,
in dit opzicht op wat bescheidener wijze hun rolEr is iets dat alti.jd
erg verwarrend is - zeker in deze tijd waarin het ceremonieel en derg_-
