274
cie- of gemeentebestuur zal behartigen. Onze vrijheid kan echter slechts
een vrijheid in gebondenheid zijn. Ons streven naar aerechtigheid, veilig-
heid en leefbaarheid impliceert een omvangrijk geheel van regels. Nu is
ook het stellen van regels mensenwerk en daarom blijkt de inhoud ervan
soms niet overeenkomstig een ieders wens. Als bestaande regels ons niet
aanstaan, kunnen we in alle vrijheid proberen die regels aangepast te
krijgen, nldoor overeenkomstig onze waardevolle democratische spelre-
gels voldoende anderen van de noodzaak van aanpassing te overtuigen.
Intussen valt te konstateren dat democratisch tot stand gekomen regels
steeds veelvuldiger worden overtreden. De overtredingen variëren van
schijnbaar onschuldige zaken, zoals het door rood licht fietsen - ziebijv.
de foto in de Koerier van 13 oktober j.l. - tot zeer ernstige zaken, zoals
het aanrichten van een miljoenenschade bij de recente rellen in Amsterdam.
Ten dele vallen die overtredingen te verklaren uit een verminderd normbe-
sef, waar we natuurlijk geen genoegen mee mogen nemen. Dat verminderd norm-
besef zou overigens best kunnen samenhangen met de toegenomen egocentrici-
teit van de moderne mens. Er is bij sommige overtredingen echter iets an-
ders aan de hand. Bepaalde groepen overtreders van de bestaande rechtsorde
nl. ontkennen zeker niet de noodzaak van regels en van een rechtsorde, maar
zij zeggen:
"Jouw rechtsorde is de onze niet".
Aktiegroepen vragen vaak in feite om aanpassingen van onze rechtsorde.
De krakersbeweging bijv. heeft door haar ten dele buitenparlementaire ak-
ties in eerste instantie bestaande regels in versneld tempo willen doen
veranderen. Tot zover is er voor die akties wel begrip geboden. Begrip is
echter moeilijk op te brengen voor vernielingen in gekraakte woningen.
In Haarlem hebben dergelijke vernielingen er toe geleid dat de voorgenomen
verbouwing van een pand ter huisvesting van een aantal 1- en 2-persoonshuis-|
houdens financieel onmogelijk werd! Van begrip kan helemaal geen sprake
zijn wanneer rechterlijke uitspraken genegeerd worden. Daar mag het be-
stuur nooit genoegen mee nemen, want anders wordt de grens tussen burger-
lijke ongehoorzaamheid en anarchie overschreden.
Omdat de politie nu eenmaal niet alles tegelijk kan aanpakken, zal gekomen
moeten worden tot een prioriteitstelling. Zo'n prioriteitstel 1 ing is hei.
hoofdbestanddeel van het politiebeleidsplan, waarvoor het C.D.A. zich bij
de programonderhandelingen van de afgelopen zomer zo sterk heeft gemaakt.
De gesignaleerde variatie in ernst van de overtredingen van de rechtsorde
zal mede van betekenis moeten zijn bij de bedoelde prioriteitstelling.
Mijn fraktie ziet de beveiliging van de burgers zowel binnens- als buitens-
huis, de verkeersveiligheid en de bestrijding van het vandalisme als zaken
die bij de invulling van het politiebeleidsplan prioritaire aandacht ver-
dienen. In dit verband verheugt het ons, dat binnenkort een werkgroep van-
dalisme wordt ingesteld. Zoals in ons program vermeld, vinden wij het ge-
wenst dat die werkgroep ook naar de achterliggende oorzaken van het vanda-
lisme onderzoek verricht. Men zou er ook voor moeten pleiten om degenen,
die hun gedrag niet willen laten bepalen door de maatschappelijk aanvaar-
de normering, bij het overleg te betrekken. Welke mogelijkheden ziet het
college voor één en ander?
Toegekomen aan het hoofdstuk volksgezondheid, wacht mijn fraktie met span-
ning de ontwikkelingen rond de ziekenhuissituatie in onze regio af.
De C.D.A.-fraktie is zich ervan bewust, dat de gemeente nu en in de toe-
komst verantwoordelijkheden op het terrein van de volksgezondheid heeft.
Door de te verwachten wijzigingen in het ziekenhuisgebeuren zal de eerste
lijnsverzorgingmoeten versterkt worden waaronder valt de gezinsverzorging,
bejaardenzorg en wijkverpleging.
25 november 1982
