25 november 1982 300
van het streven zoveel mogelijk rekening te houden met het belang van de
ondernemingen in onze gemeente. Zoveel mogeiijk zal de ernst van deze
door de drie fraktievoorzitters uitgesproken zorg grondsiag zijn voor een
te ontwikkelen beleid.
De voorzitter zegt dat mevrouw Bierman in een gedichtje de vrijzinnioe
dominee De Genestet ten tonele heeft gevoerd. Spreker moest daarbij toch
wel enigszins denken aan zijn eigen portefeuille, in de portefeui1leover-
peinzingen in het nieuwe tijdsgewricht van de nieuwe raad, maar dan draait
hij het gedicht iets om. "Doe ik mijn ogen toe dan wil ik het wel gelo-
ven, doch als ik ze open doe komt er zelfs aeen spiering boven". Men
kan zeggen: het verkeer, weinig spieringen, dan de verkeerspianologie
maar, A 22, er zijn nog zulke goede dingen te bevechten, maar dan wil
hij toch eindinen met: en ik hengel steeds met oech langs de Spieringwen.
Over de A 22 kan spreker kortzijn. Het college deelt de bezorgdheid over
het standpunt van de vorige minister, het zal de nieuwe minister vanuit
voornameiijk de gewestelijke situatie er snel aan moeten herinneren dat
de A 22 voor Heemstede van enorme betekenis is. Het enige positieve Dunt
dat thans voor Heemstede aan de hemel gloort is dat er voor Heemstede
een plaats is ingeruimd door het gewest in.het Noron-overleg. Heemstede
heeft dus een kans om daarin een bijdrage te leveren.
De spieringen die mevrouw Bierman noemde voor wat betreft de totale
prioriteitsafweging en de projekten en de angst die zij naar voren bracht
voor het "hap-snap-beleid" terzake is wel te beorijpen, maar het is niet
zo gemakkelijk daarop te reageren in het kader van het bestaande bestel
van afspraken. Als de gereserveerde middelen op zijn dan gebeurt de prio-
riteitstelling via de projektprocedure en men kan zich inderdaad afvraoen
of altijd afzonderlijke verkeersprojekten heel erg gelukkig meedoen,
maar het is een integrale afweging, ze zulien moeten konkurreren tegen
andere ingebrachte projekten, ook al is het vaak zo bij verkeerssituaties
dat noodzaak en snel veranderende inzichten en akties vanuit wijken en
dergelijke ons telkenmale weer voor nieuwe ontwikkelingen stellen die
snel antwoord vragen. Dat zal de komende jaren veel moeilijker worden.
Eén van de weinige dingen die spreker ziet om daar wat verbetering in te
brengen is dat het college een poging zal moeten doen om in datgene wat
als uitvoering van met name het verkeersstruktuurolan oo ons afkomt in
het kader van een zo goed mogeiijke planning over de jaren uitoespreid,
een zekere lijn te gaan brengen en dan maar tegelijkertijd te hooen dat
het financieel piaatje daarbij inderdaad kan worden inaevuld.
Het vandalisme is inderdaad aanieiding geweest om te komen tot het instel-
len van een werkgroep. Soreker is verheuqd dat de drie frakties al een
keuze hebben qedaan voor wat betreft hun deelname in de werkgroeD. Het
college is op éên persoon na rond wat de samenstelling betreft en spreker
verwacht dat de werkgroep nog vôôr het nieuwe jaar zal kunnen worden qe-
■fnstalieerd.
De heer Van der Hulst heeft terzake opaemerkt dat men ook niet voorbii
kan gaan aan de oorzaken. Spreker heeft daar uiteraard veel begrip voor.
Hij wijst er wel op dat in de beleidsintentie dit facet niet afzor.derlijk
wordt genoemd. In sprekers eerste kontakt met de heer Molenaar is door
hem al onmiddeilijk genoemd of het gewenst is de werkgroep die kant uit
te leiden. Dat zal de werkgroep verder zelf moeten uitmaken. Hij wil wel
de kanttekening maken dat als men het over de oorzaken van het vandalisme
heeft, er langzamerhand een overvloed aan iiteratuur is. Men komt in een
