385
16 december 1982
21 namen; toen zij eenmaal A gezegd hadden, moest B wel volgen en lag het
voor de hand, dat zij hun voorstel ook zélf zouden indienen en het ini-
tiatief-raadsyoorstel was geboren.' Dus een ongebruikel i jke procedure.
de wetenschap dat veel andere vrouwen evenzeer het vernoemen waard
zouden zijn geweest willen de 8 vrouwelijke raadsleden gezamenlijk een
toelîchting geven op de keuze, zoals die door hen is gedaan.
s eerste vrouw die spreekster wil voordragen voor vernoeming noemt
IU 0fwel Li"y Ansingh. Zij leefde van 1875
tot 1959. Was een ïïél^nïï TéïïTTdéïïéi^ eeiHiäïï~aé 8 Amsterdamse Joffers
Zij was een eerling van haar tante Thérëse Schwartze en hoewel ze ook
portretten, landschappen en stillevens heeft geschilderd, is Lizzy voor-
al erg bekend geworden door haar levendige poppentaferelen. Ze had een
levensgroot poppenhuis in haar atelier staan, waarin ze opstellinqen
DU res",1«ert« '0.rS,el„„ge„ me, ee„
Dan konit spreekster op een heel ander persoonnamelijk Fie Carelsen
of liever Sophia de Jong, 1890-1975. Een Nederlands aktrTce van grote
allure, die met succes de meest uiteenlopende rollen heeft qespeeld
Ze waszoals anderen maar ook zijzelf zeiden: té lang, té lelijk voor
het toneel, ze had een te grote mond, een ongewoon lage stem, ze was
met erg sterk en ze had géén talent.' Ze debuteerde in Ned. Indië onder
regisseur Chrispijn, die toen hij haar voor het eerst ontmoette ver-
i*1 jjfroepen moet hebben: "Wat moet ik in hemelsnaam met dat
Ze ,eeEt de 0(Jen van een tragedienne, een stem als een comedienne
maar een lichaam als een wimpel"Welnu, achteraf kan men vaststellen
dat ze er in leder geval het beste van gemaakt lieeft.1 Ze heeft in 1958
alscheid genomen van het toneel met de voorstelling Toontje heeft een
paard getekond; het afscheid van een bijzonder markant figuur uit de
Nederlandse theaterwereld. Zoals iemand spreekster vertelde- als ie
haar opbelde zei ze alleen maar "hallo", want iedereen wist wie Fie
vernoemd ^ordt" b"Jft °°k Z° 8'S een Straat naar haar
Dan komt spreekster bij Jos Mulder-Genmeke, éën van de vrouweli jke
yerzetsstrijdsters die zTj zou wilTen vérnoemen. Ze was jong - 18 iaar -
toen de oorlog begon en reeds in 1942 en 1943 heeft ze belangrijk werk
gedaan als contactagente voor Londen en heeft zij veel transport van
iT,(|q/m e" an<Jer materiaal venzorgd, hetgeen levensgevaarl i jk werk was.
Vi, !S Ze per ts met belangrijke microfilms dwars door de viian-
delijke limes en onder zwaar vuur naar Brussel gegaan. Vandaar naar
Londen ooorgezonden en daar opgeleid als zelfstandig agente en verbin-
dingsofficier van het Bureau bijzondere opdrachten. Vervolqens is ze
weer in Nederland gedropped mét een heleboel wapens en heeft haar werk
lervat- Gelukkig leeft ze nog. Spreekster heeft haar gebeld of ze
geen bezwaren had tegen het feit dat zij hier een straat naar haar wil-
noeme,i. Ze reageerde direkt heel jofel en riep: "nee hoor kind ie
gaac je gang maar, ik lig trouwens al in Voorschoten.
Mevrouw Snoep zegt dat Roosje Vos ooor de vrouwelijke raadsleden is
uitgekozen als oprichtster van een eerste vakbond van vrouwen de naai-
stersbond. Oorspronkel jk penningmeester 'van het voorlopig bestuur maar
toen de voorzitter het liet afweten omdat de zaal zo vol vrouwenliep
en zij daarom op de oprichtingsvergadering onvoorbereid het woord voer-
de, werd yeryolgens voorzitster van de naaistersbond. Zij stierf in 1932
na een aktief politiek leven, dat eindigde in Groningen. Zij wilde geen
steen of gedenkteken. Nu is er een laan voor haar.
