rm
AE
28 juni 1984
196
persoonl1jke verhoudlngen te kreëren danwel te behouden.
Op dat vlak heb jij» Hans. naar mijn oordeel een bijzonder grote en
ook belangrijke rol gespeeld. Het vleesgeworden harmoniemodel houdt
nu eenmaal niet van tegenstellingen, hoewelmaar terzijde, je overi-
gens ook niet je fraktiegenoten, die wel eens meningsverschillen sterk
aanzetten, daarvan hebt weerhouden. Je uitlatingen, je gedrag, als wet-
houder is echter steeds gericht geweest op het zoeken naar de overeen-
komst, althans op het trachten tegenstellingen van zijn scherpe kanten
te ontdoen.
Oat heeft voor- en nadelen, maar de voordelen, bij jou althans, overheer-
sen. Ooor je manier van optreden schiep je meer dan eens een klimaat waar-
in zakelijke diskussies op weg naar het kompromis konden gedijen. Dat is
in dit vak heel wat waard. Belangrijke instrumenten waren natuurlijk je
bekende jongleerkunst met de taal en je Brabantse levensstijl.
Deze raad gaat nu verder, maar zal minder smakelijk dineren. Oeze raad
zal ook nog wel de kelder ingaan, maar het zai er toch stiller zijn.
Deze raad zal ook doorvergaderen, maar er zullen minder momenten van
ontspanning zijn, en ik denk dat iemand bij zijn vertrek daarop kan wij-
zen, gewoon wat heeft betekend voor zijn omgeving.
We vinden het jammer dat je weggaat, maar we vinden het ook een heel
verstandig besluit dat je weggaat en we wensen je, en Tineke en de twee
jongensal het goede in Doorn, wat je verwacht. Je hebt in ieder ge-
val een enorme voorsprongeen enorm prê dat je daar komt, want Doorn
wil nu eindelijk wel eens lang een burgemeester hebben."
De heer Van der Hulst: "Beste Hans,
Magistraten gaan en komen,
maar wie had het kunnen dromen,
dat Hans zijn Heemsteedse whirlpool zou verruilen,
voor de bij Doorn gelegen Maarnse kuilen.
Die kuil is weliswaar veel groter dan zijn whirlpool,
maar dient voor een geheel ander doel
Het is mij namelijk bekend, dat er bijna nooit water in staat,
en dus dan ook het zwemmen bijzonder moeilijk gaat.
Lang geleden hadden wij in deze raad een woordentovenaar
vooral bij het raadsdiner genoten we van Van Wijk, ieder jaar.
Na hem dacht een ieder, komt zo iemand nooit meer in de raad.
Het was zelfs de vraag, of er nog wel zo iemand bestaat.
Maar aan de Nieuwe Gracht zat een jong jurist,
en die had wel eens bij collega Van Wijk gevist,
zou de raad iets voor mij wezen?
Zonder twijfel zei Van Wijk: in Heemstede hoef je niets te vrezen.
A1 spoedig zei de raad: wat een spreker is die man,
die ook nog daarbij zo uitstekend de dichtvorm hanteren kan.
Daarbij vergeleken, ben ik maar in onbeholpen rijmelarij blijven steken,
maar we vinden het toch leuk je bij het afscheid in deze vorm toe te
spreken.
En als de raad iets had te vieren,
dan kon Hans dat best wel voor ons versieren.
Een smulpaap zou je hem kunnen noemen,
je doet hem dan te kort, want zijn verfijnde smaak is juist te roemen.
