11
Dat vraagt een verbouwing en die verbouwing kost veel geld vindt ook haar
fraktie. Aan de andere kant denkt zij dat als men een gebouw voor meer
doeleinden geschikt maakt dan leegstand en één peuterspeelzaaltje erin,
het dan kan zijn dat men daartoe aanpassingen moet doen en misschien is
het niet helemaal redelijk om dan een gedachtengang te hebben dat er voor
die 5 m2 per peuter toch wel veel geld op tafel moet komen. Haar fraktie
denkt dat het gebouw als zodanig er ook beter bruikbaar van wordt en dat
het daarom een niet onverstandig idee is om de voorgestelde aanbouw te
plegen. Kortom, er zou niet zo erg veel aan de hand zijn, ware het niet
dat we gekonfronteerd zijn met de bezwaren die de buurt heeft tegen met
name de komst van de gymnastiekverenigingbezwaren die aan haar fraktie
al in oktober door de buurt werden duidelijk gemaakt. Na het lezen van
hun brieven, het bijwonen van de hoorzitting, het horen van hun argumen-
ten op de commissievergadering en later nog op een fraktievergadering, is
zij ervan overtuigd dat de buurt zich terecht zorgen maakt.
Spreekster zou ook - zij denkt dat dat voor allen geldt - met schrik in
het hart de komst van een aktieve vereniging tegemoetzien die in een ge-
bouw gaat zitten dat tot dat moment een slapend bestaan leidt. Hoewel zij
uit de bezwaren van de buurtbewoners wel eens het idee krijgt dat ze er
allemaal net zijn gaan wonen, denkt zij toch dat het ideaal is voor een
buurt als een gebouw niet of nauwelijks gebruikt wordt, ook al is dat een
openbaar gebouw. Zij denkt alleen dat men die prettige toestand zoals die
was niet kan handhaven en dat zou ongetwijfeld wel het geval zijn als de
raad in de positie verkeerde waarin het zich kon permitteren om dat zo
maar te laten en de ruimten zo hier en daar ter beschikking te stellen aan
wat aktiviteit, want zaalruimte is er genoeg nodig.
Zij vindt toch dat het niet anders kan dan dat daar de G.S.V. wordt onder-
gebracht en zij denkt niet dat voor de buurt de G.S.V. de slechtste moge-
lijkheid is als men ervan uitgaat dat men als gemeente de gebouwen op een
optimale manier benut.
Zij denkt wel dat hun bezwaren volstrekt reëel zijn dat er 's avonds geluid-
overlast zal zijn. Zij denkt ook, en dat is dan een vraag die zij graag aan
het college stelt, dat het misschien nodig zal zijn, gezien met name de
angst die in de buurt heerst daaromtrent, om een goed toezicht te houden
op hoe éên en ander zich daar afspeelt en zij zou zich kunnen voorstellen
dat men op een gegeven moment overweegt om ook iets aan sluitingstijden te
doen, aan parkeren voor uitritten en dat soort zaken. Als dat overlast op-
levert dan denkt zij dat via het normale kanaal van politioneel toezicht
daar toch wel iets aan zou kunnen worden gedaan en zij wil dan ook na-
drukkelijk vragen om dat te doen.
Er is uit de buurt herhaaldelijk het verzoek gekomen om deze besluitvor-
ming een maand op te schorten. Er zaten, bleek spreekster, twee kanten aan.
De ene was dat men niet in zo korte tijd een afgewogen besluit kan nemen.
De stukken van de hoorzitting waren nog maar nauwelijks klaar - hoewel ze
in drie dagen klaar waren - of er wordt alweer over vergaderd. Er ontstond
duidelijk bij de buurt de indruk dat de gemeente overhaaste besluiten aan
het nemen was. Spreekster denkt dat in de gesprekken met de buurtbewoners
wel duidelijk geworden moet zijn dat dit niet aan de orde was, dat als men
op een gegeven moment een eindplan moet beoordelen men heel goed op de
hoogte kan zijn, met name als men op de hoogte is van alle voorgaande sta-
dia, dat men daar heel goed op een redelijk korte termijn een afgewogen
oordeel over kan hebben, ook zelfs als raadslid.
Het andere bezwaar, namelijk dat de bewoners het gevoel hebben dat zij
wel mogen praten maar dat er aan de andere kant snel een besluit wordt ge-
nomen, betreurt zij, maar als zij in oktober al brieven met bezwaren en
31 januari 1985
