24 april 1986
115a
ora de hals met het abonnement eraan. We gingen ook twee keer in het jaar
naar de speeltuin; eerst een glaasje ranja, en op het einde, héél lang
uitgesteld, kregen we een ijsje. Alle zondagen naar Groenendaal, het bos,
maar dat deden we raet mijn vader. Mijn vader vertelde dan over de wiele-
waalde koolde pimpelmees, de spreeuw, de huismus, de ringmus en de
tortelduifjesHij zei dan altijd: daar lijken wij op. Wat hij met "wij"
bedoelde wist ik toen niet. Achteraf begrijp ik nu dat mijn vader en moe-
der de tortelduifjes waren. Maar u kunt begrijpen dat toen men daar in de
commissie, waar ik net in zat, begon over: die dieren moeten een dieren-
verblijf hebben, ik dacht waar moeten die spreeuwen en mussen dan heen,
mhar gelukkig gingen de radertjes weer werken: niet alleen vogels, maar
ook de kangeroetjes moeten natuurlijk een plekje hebben. Ik dacht: ik zeg
niets, ik ga eens even naar die meneer van de kinderboerderijDie meneer
zei: als u dat dierenverblijf wilt zien, dan moet u 's-avonds komen. Ik
keek die meneer eens aan en dacht dat kan welHij had gezegd dat ik te-
gen negen uur 's-avonds moest komen. U kent het voorzitter, de schapen
kennen de herder en de herder kent de schapen en inderdaad kwamen ze zo
langzamerhand binnen, de kangeroetjesde hertjes en de varkens. Ik moet
u zeggen dat ik toen pas begon te begrijpen dat er inderdaad een tweede
dierenverblijf moest komen. Want de kangeroes hadden totaal geen ruimte.
De herten konden alleen maar staan, ze konden helemaal niet lopen met hun
mooie slanke lijf. De varkens lagen boven en onder op elkaar en op een ge-
geven moment zei ik tegen die meneer: Is het hier altijd zo'n overvolle
boel en de lucht. Die meneer zei toen: Ja er moet ook eigenlijk aircondi-
tioning zijn. Ik begreep dat allemaal en dacht dus: oké.
Intussen was in de sportcommissie ook het zwembad nog onderwerp van gesprek,
met name het golfslagbad. Ook de konijntjes hebben een golfslagbad nodig;
dat kon ook niet in dat ene dierenhok.
Ik was dan ook erg blij toen ik in de tweede raadsperiode via het college
het projekt zag: het tweede dierenverblijfwant u kunt zich voorstellen
dat ik de nood van de dieren heb gevoeld. Ik was ook blij dat het zelfs
via de raad meteen op lijst II kwam. Vandaar dat wij dus gelukkig heel snel
daarover konden praten. Toen kwamen de Lions ineens met hun genereus voor-
stel. Mijn vader en moeder zijn net op tijd verhuisd, anders was ik bijna
in het Burgers dierenpark geboren, dus ik dacht: 'dan krijgen we ook nog
een safari in Groenendaal. Maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn.
De milieuraad heeft zich zeer beijverd voor het mi1ieucentrum. Ik denk dat
het een heel gelukkige kombinatie is en dat we nu het tweede dierenverblijf
krijgen en het mi1ieucentrum. Alleen toen ik het voorstel las dacht ik:
het lijkt wel of we een fancy-fair moeten houden. In de padvinderij hiel-
den wij altijd een fancy-fair voor dit soort zaken en het lijkt nu ook wel.
Na een fancy-fair kan men het geld gebruiken bijvoorbeeld voor een mooi ge-
bouw, dus zeg ik: laten we dat dan maar doen. Ik moet u alleen zeggen dat
toen ik de naam Kees Koster zag, ik altijd denk aan bungalows. Ik denk dat
dit ook een soort bungalowtje wordt, maar dan voor de dieren en voor het
mi 1ieucentrum.
Tenslotte dank ik de Vrienden van het Dierenpark, de Lions en in het bij-
zonder de milieuraad.
Mijn fraktie gaat graag akkoord met het voorstel."
