24 aprîl 1986
134
d°en en kunnen kijken hoeveel werk wordt verzet door allerlei mensen, dî
zorgen dat Heemstede inderdaad een gemeente is waar half Nederland wêl
z°u willen wonen. En dat is niet zomaar, daar ligt ongelooflijk veel in-
zet en hard werk aan ten grondslag. îk heb daar een heel klein beetje
aan meegedaan en kennis van kunnen nemen. Ik hoop dat het zo blijft.
Ik hoop dat tot in lengte van dagen half Nederland eigenlijk best iii
Heemstede zou willen wonen."
Meyrouw Snoep: "Wat te zeggen na 16 jaar in de raad. Ik vond en vind
het altijd moeilijk een keuze te maken uit de hoeveelheid van gegevens
die je ten dienste staan en de gedachten die je er over hebt in het al-
gemeen. Toen ik vanmorgen eens oude notulen doorlas, werd het er niet
gemakkelijker op. Er is veel veranderd. De eerste 4 jaren waren de saai-
ste in mijn herinnerîng. De laatste perioden kenmerkten zich door een
veel aktievere opstelling van de raadsleden en dat sprak mij meer aan.
Ik heb mij voornamelijk bezig gehouden met de zogenaamde "zachte sektor"
onderwijs, milieu, volksgezondheid, welzijn en kultuur en met name de
kultuur. Vanuit die hoek wil ik nog een opmerking maken, namelijk dat
îk van mening ben dat er nog eens een afbeelding van koningin Beatrix
moet komen, een raadzaal waardig. Ik ben er nooit achter gekomen of ik
die keuze voor de zachte sektor maakte omdat ik daarmee wilde voldoen
aan een verwachtingspatroon dat men van vrouwen heeft, of omdat het ge-
woon het beste bij mij persoonlijk aansloot. Ik geloof eigenlijk toch
het laatste.
Waarom wordt iemand raadslid? Voor iedereen za) dat anders liggen.
Voor mij was dat de belangstel1ing die ik vanuit en sinds mijn studie
had voor het reilen en zeilen van de gemeente, het metterdaad willen
meewerken in het raderwerk dat een gemeente is en toch ook een stukje
ambitie. Vanzelfsprekend heb ik dit werk gedaan vanuit een politieke
invalshoek die ik al lang geleden gekozen heb, namelijk de liberale,
de V.V.D. dus. Vanuit deze beginselen heb ik altijd getracht het raâds-
werk uit te voeren. Meneer de voorzitter, ik wil u graag dank zeggen
voor de manier waarop u altijd onze raadsvergaderingen hebt begeleid
en de persoonlijke wijze waarop u ons bent tegemoet getreden. Ik denk
dat uw afscheidswoorden deze avond ook een illustratie zijn van waarom
ik deze dank uîtspreek. Ik zat in de raad zelf altijd een beetje in uw
dode hoek. Het begon eigenlijk net beter te worden, maar vanavond was
het toch weer helemaal mis.
Mijn mede-raadsleden, fraktie, andere frakties, hartelijk dank voor de
samenwerking en de persoonlijke vriendschap van jullie ondervonden.
Hartelijk dank ook aan het ambtenarenapparaathet is al meer gezegd
vanavo.nd, de secretaris en de afdelingen. Het ambtenarenapparaat met
wie ik het attijd goed heb kunnen vinden, en van wie ik altijd buiten-
gewoon veel medewerking heb gehad. Meneer de voorzitter, ik zal niet
meer met regelmaat hîer op het raadhuis verschijnen. Die periode is
nu voor mij afgelopen, maar als u ooit morrend landvolk nodig heeft om
in protest naar Haarlem of Den Haag op te trekken, kunt u op mij in
ieder geval een beroep doen. Ik dank u wel."
De heer fllbrecht: "Mijnheer de voorzitter. Ik ben u bijzonder erken-
telijk voor de vriendelijke woorden die u tot mij hebt gericht. Zoals de
heer Klinkert ook al zei, er zijn maar weinig mensen die dit zo aan ons
allen kunnen verwoorden, die een aimabiliteit en een status hebben om
OP een Vl"iJ ludieke, geestige en eerlijke wijze te zeggen, wat hij over
