210
26 juni 1986
De heer Borghouts: "Maar u bent het hopelijk met mij eens dat wij wel
prioriteiten stellen."
De heer Van der Huist: "Dat hoge gemiddeide, dat is dus het punt, dat
geeft toch een bepaald beeld als je de onderhandelingen ingaat. Het is heel
anders als de heer Borghouts zegt: de prioriteiten worden gesteld, die wor-
den gedeeld door 21 en we weten precies waar we aan toe zijn. Dan ga je met
dat resultaat de onderhandeîingen in. Dan is dat duidelijk, maar nu geeft
het een vertekend beeld.
Als een aantal projekten allemaal tienen gekregen heeft, dan betekent het
gewoon dat er geen onderscheid is van bijvoorbeeld projekt 1 t/m 5, of nu
1 de voorkeur heeft boven 2 of andersom. Dat komt daarin niet tot uiting.
Ik ben geen rekenwonder, maar dat kan 1k met een heel simpel voorbeeld illus
treren. Ik ben best in voor een ander systeem, maar dan moeten we dat weî af
spreken met elkaar.
Als wij zeggen dat er per lid van de raad punten worden gegeven, dan vind ik
dat we dan daarin een bepaalde voorkeursvolgorde moeten geven. Dat is prio-
riteiten stellen en niet zeggen: we geven voor tien projekten een tien, want
daarmee geef je geen onderlinge voorkeur, en daar bîijf ik gewoon bij."
De heer Borghouts: "Kortom, het systeem deugt niet."
De heer Solleveîd: "Ik wil graag even îngaan op de laatste opmerking
van de heer V.d. Hulst, dat er geen duidelijk onderscheid is tussen projek-
ten die een tien hebben. Nee, logisch, die wegen even zwaar en mag ik dan
even in herinnering brengen dat tijdens de onderhandelingen de heer V.d.
Hulst duidelijk heeft gezegd: de eerste drie projekten zijn ons even lief en
het maakt niet zo veel uit welke nu op de eerste plaats staat. Dus de heer
V.d. Hulst gaf zelf aan dat er wat hem betreft geen onderscheid is tussen
zomaar drie projekten."
De heer Borghouts"Het is te verwachten dat de onderhandelingen over
de plaats die de verschi1lende projekten op de lijst zullen verwerven de
komende jaren in de raadzaal zullen plaatsvinden. Steeds meer belangengroe-
peringen zullen inmers - gestimuleerd door het succes van de bewoners van
de Leidsevaartweg - door hun aanwezigheid een hoge plaats wîilen afdwingen
voor het projekt dat hun ter harte gaat. Dat wordt dringen, maar tegelij-
kertijd geeft het een levendigheid die vaak ontbreekt.
Wat betreft de prioriteitenlijst die maandagavond tot stand is gekomen, kan
ik kort zijn. Onze volgorde zag er anders uit. Dat heeft iedereen kunnen
konstateren. Er zijn bepaalde projekten die volgens mijn fraktie te hoog
zijn geëindigd, met als in het oog springend voorbeeld projekt nr. 9, Ver-
keersbeheersing Heemsteedse Dreef, fase II. Waarom? Ook onze fraktîe geeft
toch hoge prioriteit aan het niet laten oplopen en zo mogelijk verminderen
van de verkeersoverlast op de Dreef? We hebben vorig jaar zelfs een motie
ingediend die uitsprak dat de kapaciteit van de Dreef niet mocht worden
verhoogd.
De reden dat wij het projekt Verkeersbeheersing Heemsteedse Dreef, fase II,
niet hoog wilden laten eindigen is, dat er al veel projekten op lijst II
staan die te maken hebben met de Dreef, (ik noem de rekonstruktie kruispunt
Dreef/P. Aertszlaan/C. Francklaan 1n 1987, de Verkeersbeheersing Heemsteedse
Dreeffase I, in 1987 en voorzieningen voor openbaar vervoer bij de C.
Francklaan en de Joh. Wagenaarlaan, ook in 1987). Bovendien komt nu bijna
