5,.Ļrrrr
jMÄftr:aîÄiTîHs!i
J»a;•rîï'BÜSJî îî'ÄJÎ'lî^lriK s.
äS7i5TÄsSiîtTiÄ1;,îi,Sft^ 5^;
;;,?^k"Lr:aîte™?-„^:ai,e«ai "le°d,e het het ,o"e=e
27 november 1986
1 zijn verantwoordelijkheid laat spreker niet af de politie te
stimuieren ,n die richting verder te gaan, ook al kost dat vee extra
h°U We1 eenS kunnen betekenen dat de politiebeqrotinq
za moeten worden overschreden, omdat deze zaken erg arbeidsïntensîef
T' bel»"rtjker fs i e„ stoïîkMje
er nu eenmaal ztjn, hoewel natuurlijk ook het verkeer belanariik is
hplff6r H8nkt dat het een 9°ede aanpak is zoals de gemeente het ook
heeft gedaan met de ontwikkelingssamenwerking. Men beqînt met een
inventar satie te maken. Spreker wil er verder nîët op vooruît löpen
hij denkt dat het met zo'n gemakkelijke klus zal zijn
De tntergemeenteiijke samenwerking, de bundeling en iniegratie en alles
T.'ZrZ" ,et,r °P 7 het s,t«a9, nZ e e a„
De heer Solleveld vroeg wie het college nu eigenlijk is die die mammoet-
tanker in de gaten moet houden en eventueel moet omduwen. Spreker zeqt
het even populair, want hij vond dat een prachtîg beeld. Dan is het
minHp r! nutt,9 dat er een portefeuillehouder is die wat
minder portefemlles heeft dan een ander. Dus als er nu noo een mammnef
tanker bij moet worden genomen dat heeft het college gedacht dat dit
m ssch'en iets voor spreker zou zijn. Er is daar dan ook wel eeî b!man-
ning voor nodig het zal ook wel implikaties hebben en als men dat
serieus zou willen doen dan zal dat nog niet eens meevallen maar dat
er extra aandacht aan zal worden besteed daar is het collegê het wel
!T e?ns, Sreker 231 traehten daar op zijn manier wat awte doen
vanzelf aan de^rdT^ °°k ^6"516' °°k P°r con,"iss1e- Informaûe
De heer Borghouts heeft het interessante voorbeeld qenoemd dat hepft
gespeeid n de commissie algemene bestuurszakenook aTwas dat een zaak
r9" Zl?Vî te Vr39en °f het 20veei nut heett te verwachten
dat een.collegelid îets relevants kan zeggen over een zaak die hii zplf
denkt waarvan hij dan ook nog niet weet hoe het col lege erover
04?
dleper e„ „et is oîk go^d' 'Zr
z ken 9m 1^de/h°ri9f aV°nd 9eSpee'd had biJ de c^sïïe pe!sonëe"
•h h?d 21ch,wa- 9est°ord aan sprekers opmerking dat als er een
lef binnenkomt het met zo zou moeten zijn dat de raadsleden daarnn
ingaan. In d,e zin is het door spreker nieï bedoeld. A?g almen een uur
praten over een binnengekomen brief, dan zai hij nooit aan welke colis-
sie dan ook het recht ontzeggen om dat te doen. Hij denkt wel dat het
