24 september 1987
224
Ze kunnen wat meer geven, ze kunnen wat minder geven. Ze mogen het ook
verschuiven naar andere projekten. Ze kunnen zeggen: we hebben nu een
aanvraag voor een vrij groot projekt, de herinrichtingskosten zullen
daar wat minder hoog liggen en volgend jaar krijgen we een complex waar
het zwaarder is, daar willen we wat voor reserveren. De enige voorwaarde
is dat ze het totaalbedrag dat zij ontvangen voor dit doel blijven be-
stenmen. Sprekers fraktie vindt ook dat enige flexibiliteit hierin goed
is. Men moet daarmee kunnen werken. In het boekje van de V.N.G. staat
het iets anders - maar dat zal meer betrekking hebben op grotere gemeen-
ten - dat die verhuis- en herinrichtingskosten gezien moeten worden als
het smeergeld van de stadsvernieuwing, ofwel men moet kunnen onderhande-
len om bewoners mee te krijgen om te komen tot woningverbetering.
Spreker denkt dat dit hier nog niet aan de orde is. Er zijn echter een
paar zaken waarvan men van tevoren moet weten dat het goed geregeld is.
Dat is iets wat nu in deze regeling niet gebeurt.
Zo vindt zijn fraktie dat de rechten van de huurders een zekerheid moe-
ten hebben en ook ten opzichte van elkaar zeker moeten zijn. Bewoners
moeten van tevoren weten, ais zij meegaan met zo'n projekt voor woning-
verbetering, waar ze aan toe zijn wat betreft de verhuis- en herinrich-
tingskosten. Ook vindt zij dat bij ieder projekt bewoners in aanmerking
horen te komen voor een vast bedrag voor de verhuis- en herinrichtings-
kosten, ofwel zij vindt dat zo'n woningbouwcorporatie niet het totale
bedrag vrij zal moeten kunnen besteden, maar een bepaald bedrag daar-
van vast moet geven aan elke bewoner voor de kosten die deze daarmee
maakt en dat zij voor het resterende bedrag speelruimte moet overhou-
den. Zij vindt ook dat men moet weten, als zo'n woningbouwvereniging
dat wil doen, wat het beleid is van die woningbouwvereniging op langere
termijn in relatie tot andere projekten, ofwel waarom zouden ze nu be-
woners minder geven; dat moet een reden hebben.
In deze gedachte is de fraktie gesterkt bij het inwinnen van nadere m-
formatie. Zo heeft bijvoorbeeld de V.N.G. een verordening waarin de ver-
huis- en herinrichtingskosten worden geregeld. Zij heeft zelfs een ver-
ordening waarin ze verschillende modellen hanteerd.
Voor al die modellen geldt echter dat de huurders per projekt altijd
een vast standaardbedrag krijgen van de verhuis- en herinrichtingskosten
Er wordt door de V.N.G. gezegd en ook door het L.O.S. (Landelijk Ombuds-
team Stadsvernieuwing)die de meeste ervaring heeft met het begeleiden
van huurders daarin, dat het bedrag toch al zo laag is dat mensen er al-
tijd al aan tekort komen, dus men moet garanderen dat die mensen een be-
paald bedrag krijgen. Hier speelt extra mee dat als bewoners hun woning-
bouwcorporatie machtigen om namens hen ook zo'n heel projekt aan te vra-
gen, zij zich niet reaiiseren dat daarmee ook de gemeente vrij is om de
verhuis- en herinrichtingskosten niet rechtstreeks aan die bewoners te
verstrekken maar rechtstreeks aan die corporatie.
Het probleem voor sprekers fraktie was dat zij toch wat kritisch was
over deze simpele redenering, ook in het raadsbesluit, om het bedrag
maar door te sluizen aan de woningcorporaties en tevreden te zijn met
hun verslag na afloop, vooral omdat een oplossing toch wat moeilijk is^
als men tegelijkertijd wil dat de woningbouwverenigingen daar wat flexi-
bel mee kunnen omgaan; ofwel te strakke regels kan men ook niet maken.
Daarom vraagt spreker met name aan de C.D.A.- en V.V.D.-frakties om daar
in tweede termijn, nadat ze daarover van gedachten hebben kunnen wisse-
len, op te reageren en het liefst ermee akkoord te gaan dat de woning-
bouwcorporatie of de aanvrager, als zij van tevoren een aanvraag doen
voor de hele rijksregeling, ook een bepaald plan opstellen waarin ze aan
