24 september 1987 234 nu eigenlijk wel zo, was eerder uw reactie. Ik weet niet hoe dat was met mijn beide ambtsvoorgangers die u heeft meegemaakt, maar zelf heb ik al- tijd een groot ontzag gehad voor de grote troef die u ais enige in deze raad achter de hand heeft. Je zou bijna kunnen zeggen: uw geheime wapen. In mijn studententijd kwam ik eens op de universiteit en daar stond een gezelschap feestvierders rond een jaargenoot. Die man was gekleed in rok zoals gebruikelijk was als je een examen had afgelegd en er stonden mensen omheen om hem te feliciteren. Ik kwam daar bij staan en zei: je bent blijkbaar geslaagd, Claus. Claus keek mij met een arrogant lachje aan want zo was hij wel en hij zei: ja, cum laude. Als aan u de afgelopen maand werd gevraagd en dat zal best wel een aantal malen het geval zijn geweest, Martin, zit jij al 25 jaar in de raad, dan had u het volste recht gehad om na de bevestiging te zeggen: ja, ik zit 25 jaar in de raad nadat ik daar destijds met voorkeurstemmen in ben be- land. Na cum laude als enige benoemde in dit uitverkoren gezelschap kan ik misschien beter dan wie ook bevroeden wat dat betekent. Het geheime wapen heeft daarbij ertoe bijgedragen dat niemand het ooit in zijn hart heeft gehaald om u op een niet-verkiesbare plaats te zetten. U hoort voor eeuwig bij de groep Joekes en Van Rijckevorsel U heeft nogal wat interessante interviews weggegeven en u bent ingegaan op de vraag of het een voor- of nadeel is om zo'n lange tijd mee te lo- pen in de politiek. Terecht heeft u een persoonlijke visie gegeven die erop neerkomt dat de eigen motivatie daarbij de belangrijkste factor is. Uit het feit dat de partij je telkens weer opstelt in de slagorde, blijkt wel hoe de politieke groepering namens wie je opereert erover denkt. Toch is het wel mogelijk hier nog meer objectiefs over te zeggen. Men kan constateren dat de politieke gewoonten in dit opzicht aan veran- dering onderhevig zijn. Zo'n 30 jaar geleden kwam het regelmatig voor dat raadsleden lang dienden. De heren Willemse en Verkouw, die thans ook aanwezig zijn, de heer Van der Linden en de heer Van Lent zijn voor- beelden van deze gang van zaken vroeger in Heemstede. Ik denk dat het niet toevallig is dat het daarbij gaat om een categorie mensen die diepe wortels heeft in de samenleving. Een forens treft men bij deze groep zelden of nooit aan en niets ten nadele van forenzen, al was het alleen maar omdat die groep voor een groot deel zijn leven el- ders doorbrengt. U bent weliswaar als een soort jonge Kajotter - ik weet niet of katholieke middenstanders in die dagen zo ook wel mochten wor- den aangeduid - van elders gekomen, maar uw familie is hier sterk ge- worteld in het hele gebied. Dat blijkt o.a. uit het familieboek van uw geslacht dat in de bibliotheek van Heemstede aanwezig is; een geslacht dat zijn sporen over een breed gebied heeft nagelaten. Boerderijen in de omgeving als de Koekoek in de Amsterdamse Waterleidingduinen, de boerderij waar uw ouders hebben gewoond en waar uw broer nu is, een boer- derij in de Haarlemmermeer, dat zijn allemaal sporen van het werkzame leven van uw voorouders. Het agrarische is altijd het deel van onze be- volking over het hele land dat het meest met zijn voeten in de aarde staat en de meeste binding heeft en de meest originele binding heeft met het gebied waar men is. Dat familieboek refereert aan drie generaties 1ijndraaiers Van der Hulst, die hebben gewoond in Noordwijk in de 17e eeuw. Wat is een lijndraaier? ik heb zitten denken wat een lijndraaier is, je komt dan op de stoute gedachte of dat misschien het midde houdt tussen een lijntrekker en een raddraaier, maar u kennende zijn dat nu juist geen kwalificaties die bij u passen. Nee, een lijndraaier is een man die vroeger touw maakte; touwslager is geloof ik het werkelijke am- bachtelijke woord. In dat mooie familieboek van uw familie staat op het

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Raadsnotulen Heemstede | 1987 | | pagina 23