24 september 1987
236
klimaat steeds moeilijker waar te maken. Anders gezegd: hoe slagen wij
erin het politiek functioneren zinnig te laten blijven zonder de band
met de bevolking te verliezen? Wij ontberen als Hollanders het juiste
gevoel voor een zeker amateurisme. The good sports, zegt de Engelsman
en als hij het meest serieus is doet hij net alsof het flauwekul is.
Dat kunnen wij niet, dat kunt u ook niet. Toch heeft u ervan genoten.
Als goede Nederlanders genieten we van kommer en kwelook in ons fun£~
tioneren. Dat heeft u op uw eigen manier gedaan, niet zo erg maar toch
wel een klein beetje.
U was ook als u naar Engeland ging - want u was êen van de Engelandvaar-
ders van het eerste uur - zichzelf en u hebt dat buitengewoon seneus
gedaan. U was altijd een speciaal soort Engelandvaarder. Je had van die
Engelandvaarders die zich op het allerlaatste moment op werkten tot een
zekere vreugde en dan kwam dat ook wel en die hadden van tevoren de ge-
dachte: moeten we nu weer mee, maar u was degene die bij wijze van spre-
ken al li jaar van tevoren precies wist bij welke familie u weer terecht
kwam. U had bij wijze van spreken al drie brieven met elkaar gewisseld
en dan werd het plan tot uitvoering gebracht en u leefde al die tijd met
vreugde naar dat moment toe. Dat is een heel andere attitude dan andere
mensen, maar dat is wel de kern van de groep waar het met de uitwisse-
ling met Leamington om ging. Dan kweek je een werkelijke band met andere
mensen aan de overkant. Ik denk dat het van grote waarde îs geweest dat
u als raadslid het hele gebeuren op die wijze heeft willen meemaken en
het was typerend voor uw eigen karakter dat u dat op die manier deed.
Ik ben begonnen met verschil te maken tussen de band die we natuurlijk
met de partij hebben, de groepering die je in allereerste instantie
kiest en afvaardigt en dan het belang van het algemeen waar we allemaal
ook voor zitten. Als ik u een cadeau mag overhandigen, dan wil îk dat
in de allereerste plaats doen namens de burgers van Heemstede. Niet în
de allereerste plaats namens de raad, want u heeft toch al die tijd voor
de burgers van Heemstede gefunctioneerd. Alle mensen die in de loop der
jaren bij u zijn geweest - hoeveel weten we niet; ieder heeft zo zijn
eigen klantenkring te behartigen - al dat werk voor die mensen, dat on-
gelooflijk belangrijk is juist in een gemeenschap waar het anomeme al-
tijd op de loer ligt, namens hen wil ik u in de allereerste plaats dan-
ken voor het werk dat u voor de gemeente heeft gedaan, maar ik wil u
ook bedanken voor de vriendschap en de hartelijkheid van u en van uw
vrouw, want wij mogen niet vergeten dat juist uw vrouw de basis îs ge-
weest voor datgene wat u allemaal heeft willen doen.
Daarom heb ik twee cadeautjes, êén voor mevrouw en êén voor meneer.
Het eerste is iets voor aan de wand. Dat wil ik aan mevrouw Van der Hulst
geven Het is niet de Blekersvaart, maar het is een ets van Paul Koning
van het gemeentehuis van Heemstede. Ik hoop dat u er beiden met uw fami-
lie plezier van zult hebben en dat u er met genoegen naar zult kijken.
Hartelijk dank voor uw bijdrage aan het werk van uw man."
(Daarna overhandiging karaf aan de heer Van der Hulst).
(Applaus).
De heer De Bruijn: "Staat u me toe om niet "meneer Van der Hulst" te
zeggen maar "Martin".
Dezer dagen las ik in een politiek blad: "De vanzelfsprekendheid waarmee
politici hun stemmen in het verleden binnenhaalden maakte een duidelijke
politieke profilering niet noodzakelijk. Zat een wethouder éênmaal op de
troon dan kon hij vaak als dorpsdespoot een leven lang regeren."
Uit het zojuist geciteerde haal ik, in verband met het jubileum van Zb
jaar raadslidmaatschap van Hartin van der Hulst, heel veel en dat vormt
