24 september 1987
218
De argumentatie die men daarvoor gebruikt is dat er op andere locaties
ook versnipperd bestemd is, bijvoorbeeld de landgoederen. Toch is het
moeilijk om te begrijpen, omdat de grens dwars over of langs een straat
loopt en de bevolking, die op éên of twee meter afstand witte vlekken
krijgt, daar toch duidelijk moeite mee heeft. Maar vanwege het tempo van
bouwen dat men daar voor die witte vlekken plant ga je akkoord terwijl
eigenlijk gevoelsmatig je daar problemen mee hebt.
De witte vlekken zijn gekomen omdat er in het verleden bebouwing gepland
was, die vanwege de economische situatie niet haalbaar was. Maar mensen
hebben een bepaalde verwachting gehad, hebben op een kaart gekeken, heb-
ben een bepaalde planning gehad en hebben een bepaalde locatie gekocht
c.q. een huis gekocht en zitten nu in de onzekerheid omtrent wat er op
die witte plekken gaat gebeuren: blijft het uitzicht vrij of wordt dat
ingenomen door nieuwe woningbouw? Dat soort bezwaren kan men begrijpen.
Desondanks wordt vastgehouden aan het plan zoals het ligt omdat je door
de flexibiliteit van de toekomstige bebouwing gekoppeld aan geluidshin-
derargumentatie wordt overtuigd. Desondanks kun je de gevoelens van on-
zekerheid van de bevolking begrijpen. Terecht is aangegeven dat in de
rechtsgang de waarborgen voor de mensen aanwezig zijn. Dat men mensen
tot een bepaalde rechtsgang zou dwingen is jammer, want het is voor geen
enkele bewoner plezierig om gedwongen te worden juridische wegen te be-
wandelen. Ook voorstelbaar is dat mensen zich economisch bedreigd voe-
len als er een woning tegenover hun huis zou komen als dat in het ver-
leden niet gepland was.
Minder aansprekend waren de markante bouwvlekken, de hoogbouw die op
een bepaalde locatie zou komen en zo markant zou zijn. Spreker denkt dat
wat lagere bouw met een wat mindere bevolkingsdruk beter te begrijpen
is en dat men weinig behoefte heeft aan dit soort markante bouwvlekken.
In de commissie heeft spreker fraktie al gevraagd om aan het parkeren
aandacht te besteden. De norm van 1,3 auto per woning, 13 per 10, spreekt
de fraktie aan. Het schuinparkeren, zoals gevraagd in de Fie Carelsen-
laan, zou enig soelaas kunnen bieden. De argumentatie van de wethouder
spreekt aan, namelijk dat dit schuinparkeren ten koste zou gaan van het
openbaar groen c.q. de speelgelegenheid ter plekke. Ook bij de Glipper
Dreef is de verkeersvei1igheid, om daar te parkeren, een argument dat
voor spreker niet sterk is. Het is dan waar dat het een druk gebied is
waar zeker op bepaalde momenten weinig parkeergelegenheid is. Dat het
college daarop let is iets dat zijn fraktie zich kan voorstellen.
Verder merkt spreker op dat het opvallend is dat alle bezwaren uit het
noordelijk gedeelte van het bestemmingsplan komen, terwijl er uit het
zuidelijk gedeelte, dat toch zeker zo intensief bebouwd is, geen reak-
tie gekomen is. Tenslotte vraagt spreker waarom dit voorstel "bestem-
mingsplan Merlenhoven 1987" is genoemd. Hij meent dat zou kunnen wor-
den volstaan met "bestemmingsplan Merlenhoven"tenzij dit suggereert
dat er straks op de witte vlekken nog een ander Merlenhoven 1988 gaat
komen.
De heer De Bruijn zegt dat de wereld vol zit met tegenstrijdige be-
langen en wensen zowel internationaalnationaal als plaatselijk, op
het gebied van de natuur, het milieu, de bestemming van de grond.
Met dat laatste is de raad vanavond weer bezig. Die tegenstrijdige be-
langen worden alleen maar groter naarmate de wereld voller wordt met
mensen, gebouwen, wegen, auto's, enzovoort, ook dit weer zowel mondiaal
als plaatselijk gezien.
Merlenhoven is voor een groot deel al bebouwd. En nu het bestemminsplan
