28 januari 1988
7
mng houdend met de gemaakte opmerkingen, een nieuw voorstel voor te leg
gen in januari. De gang van zaken na die toezegging, de verdere procedur
tot en met vanavond, heeft zijn fraktie enigszins verbaasd.
Eigenlijk is er vanuit de raad al duidelijk gesteld dat de inkomensnorm
gehandhaafd moet blijven. Kennelijk is er in het college een andere meer
derheid dan de raadsmeerderheid; die is niet overeenkomstig en dat vindt
zij în dit geval toch omslachtig vertragend werken riaar een besluitvor-
mmg die eigenlijk al bekend is. Spreker wijst daar op omdat de porte-
teuiIlehouder in de laatste commissievergadering een soort politiek af-
scheidswoord sprak, terwijl ze daar nog niet echt aan toe was, maar ze
vond het een goede gelegenheid om dat alvast te vertellen en nadrukke-
HJk aandacht te vragen voor de overbelaste afdeling, ambtenaren die het
erg druk hebben en dat men daar begrip voor moet hebben. Spreker denkt
dat als het college op haar beurt daar begrip voor heeft, het op een an-
dere manier tot voorstellen kan komen dan de manier waarop het nu qe-
beurt. Wat dat betreft kan spreker verder kort zijn en zegqen dat wat
mevrouw De Zwart gezegd heeft, uitstekend is. Ook zijn fraktie is voor
wuzig'ng die er nu uiteindelijk ligt. Eventueel is hij bereid daar
een amendement voor in te dienen.
Het uitstellen heeft toch nog enkele voordelen gehad, zo is er van de
kant van het college nog een kritisch gekeken naar suggesties die in
de commissie zijn genoemd wat betreft de normbedragen. Nu er inderdaad
nog eens kritisch naar is gekeken zijn er inderdaad redenen geweest om
een aantal dingen wat aan te passen, overeenkomstig de suggesties die
Z1^na96uaan: Naar sPrekers ^aktie toe heeft het ook nog wat voordelen
gehad. Het heeft nog eens gelegenheid gegeven om eens extra na te den-
ken over een aantal kritiekpunten, die met name ook vanuit de V.V.D.
naar voren zijn gebracht en waar een beetje de suggestie doorheen stak
van: jullie zijn eigenlijk heel raar bezig, een beetje doordramnen met
inkomenspolitiek als het gaat om het volkshuisvestingsbeleid en dat is
t°ch eigenlijk een beetje onfatsoenlijk. Die woorden zijn niet gezegd
maar in sprekers belevenis komen ze zo over. Nu spreker daar nog eens'
over nadenktvindt hij het helemaal niet zo gek, het is inderdaad een
duidelîjke politieke keuze, het is niet een kwestie van alleen maar kij-
ken hoe je zoiets technisch in elkaar laat passen. A1 in 197] is een
meneer Floor afgestudeerd als dr. in de rechtsgeleerdheid. In zijn proef-
schrift gaf hij beschouwingen over de bevorderingen van de volkshuisves-
tmg, waarin hij felle pleidooien heeft gehouden om over te gaan tot sub-
jectsubsidiëring; subsidies waarbij steun wordt verleend die speciaal
zijn afgestemd op persoonlijke omstandigheden. Eigenlijk ziet men dat ook
in het bredere terrein van de volkshuisvesting. Men kent huursubsidies
men kent womngwetwoningen, men kent belastingaftrek als mensen hypothe-
ken hebben, kortom het is een vrij normale zaak dat er in het volkshuis-
vestingsbeleid rekening wordt gehouden met individuele omstandigheden
van mensen. Dus het is ook in dit geval niet zo vreemd; het is enigszins
een aanvulling er op. Overigens is het misschien nog een suggestie voor
v-V.D.-raadsleden, als ze toevallig eind van de week aanwezig zijn
op een jubileumviering, om eens te praten met hun collega's uit Zaanstad
waar de V.V.D. unaniem akkoord was met dezelfde regeling omtrent de inko-
mensnorm zoals Heemstede die nu heeft. Er doet zich daar momenteel zelfs
een situatie voor dat er vanuit het college wordt gedacht om een tech-
nische bijstelling te geven waarbij de V.V.D. voorlopig het standpunt
heeft îngenomen dat ze er erg veel waarde aan hecht om deze systematiek
handhaven. Dus wat dat betreft is het allemaal niet zo vreemd wat de
raad van Heomstede wil doen. In de raadsnotulen van vorig jaar staat dat
