25 november 1988
320
werklozen te bemiddelen in het verkrijgen van arbeidsplaatsen. Die nota
is voor een groot deel uitgevoerd, de raad heeft daar ook een rapportage
van gekregen. Dat betekent dat het bestand werklozen in Heemstede is
doorgelicht na overleg met het G.A.B., hetgeen nogal wat tijd heeft geno-
men, omdat het G.A.B. in eerste instantie wat huiverig was om met de ge-
meente in zee te gaan met deze wat experimentele vorm van werkloosheids-
bestrijding. Na dat overleg 1s er gestart met een proefgroep, daar heeft
de raad de rapportage van gekregen. Inmiddels is het rijk gekomen met
een regeling die wat verwantschap heeft met dat wat Heemstede al deed,
namelijk het heroriënteringsprojekt. Gebleken is ook dat er thans vanuit
het rijk zoveel regels en mogelijkheden zijn met betrekking tot subsi-
diering van arbeidspiaatsen, dat bij de werkgevers de pijn niet direct
ligt aan de financiële kant van de zaak, maar veel meer in problemen in-
zake opleiding van werkeloze werknemers. Men merkt dat de werkloosheid
verschuift van een kwantitatieve naar een kwalitatieve vorm. Dat bete-
kent dat voor mensen met onvoldoende opleiding of werkervaring het krij-
gen van werk moeilijk is en dat er zich in andere gevallen minder grote
problemen voordoen. Inzake de vraag hoe dat zit 1n het Heemsteedse en
wat de gemeente daar verder in doet, zegt spreekster dat de gemeente
sinds kort een overeenkomst heeft gesloten met het G.A.B. met betrekking
tot de herorientering; ook vanuit Heemstede is een ambtenaar aan dat pro-
jekt toegevoegd. In de beleidsgroep daarvan zit niet alleen de porte-
feui1lehouder van Haarlem, maar ook die van Heemstede en daarmee is ook
de mogelijkheid geopend om regionaal en niet meer locaal contacten te
leggen op de arbeidsmarkt. Daarnaast speelt de ontwikkeling dat zich bij
de arbeidsvoorziening grote wijzigingen hebben voltrokken en dat verant-
woordeljkheden zijn ondergebracht in drie partijen, werkgever, werkne-
mer en locale overheden. Heemstede zal in deze nieuwe ontwikkeling een
r°l moeten gaan spelen. Dat is in het recente verleden moeizaam gegaan,
met name omdat er grote gemeenten zijn die voor een deel die bevoegdhe-
den toch naar zich toetrokken. Inmiddels is dat in een overlegsituatie
toch wat vloeiender gaan verlopen en het college heeft goede hoop dat
Heemstede hierin in de nabije toekomst een goede rol zal kunnen spelen.
Vraag 27.
Mevro"w Idsselmuiden is niet tevreden met het antwoord. Zij vraagt
zich af of het coTTege het zal begrijpen met een vergelijking. Zij zal
proberen, maar een vergelijking gaat altijd mank. Hen gaat een ouder-
commissie inrichten op een schoolwie zet men daarin? De S.A B D ie-
mand van de jeugdgezondheidszorg, de leraren en dan zegt men: er is een
oudercommissie want zij zijn toevallig allemaal ouder. Zo ziet de comnis-
sie bejaardenwerk eruit. Maar een seniorenraad is een commissie die be-
staat uit ouderen, georganiseerd of niet georganiseerd. De wethouder
hoeft niet te antwoorden dat er morgen een seniorenraad is, maar waarom
îs niet geantwoord dat het college eens zal bekijken, dat men eens zal
praten met de ouderen of er behoefte aan is. Maar nu zegt het college-
thans heeft men er geen, thans is het niet gewenst.
Spreekster vraagt waarom het thans niet gewenst is. Voorts meent zij dat
de instellingen die er zitting in hebben andere belangen hebben dan de
ouderen zelf. Bij vragen moet de ene keer de commissie ouderenbelangen
Heemstede, of de commissie woningbelangen Heemstede antwoorden, de ande-
re reer moet de vrouwenadviescommissie adviseren. Spreekster vraagt waar-
om dan met, als het over de ouderen gaat, de ouderen zelf laten advise-
ren. Het opsporen van knelpunten is echt het werk van de instel1ingen
