365
29 noverriber 1988
tegenover staat dat ik dikwijls aan het spreekwoord denk: "Paarden die
de haver verdienen, krijgen het niet", maar dan praat je over haver en
niet over goud natuurlijk. Toen mw. IJsselmuiden het verhaal over
België begon te vertellen, had ik toch een paar herkenningspunten met
het Heemsteedse. Ze begon over taartjes schikken en zo, dat is
iets dat ik kan bevatten. Waar ik het moeilijk mee had, dat is over
zwijgen op een bepaald moment, nou dat ben ik hier niet zo heel erg veel
tegengekomen. En toen langzamerhand kwam de clou en ik moet je
zeggen, dat je zoveel kunt dat lijkt maar zo en dat je van zoveel
markten thuis bent dat is niet zo. Dat is alleen maar mogelijk a*ls je
kunt bogen op een enorme schaar van medewerkers die je met raad en
daad ter zijde kunnen staan. En je hebt nog een ondeugende opmerking
in de richting van het CDA gemaakt, ik zal op 15 februari in Hoorn
spreken over fractie-politiek. Kan je je voorstellen wat dat wordt?
De heer Van Schalkwijk heeft een paar dingen gezegd waar je eigenlijk
eens over na zou moeten denken. Wethouders zouden hele goede ambtenaren
zijn; dat zou je ook om mogen draaien, maar daar kom je natuurlijk
niet aan toe. Hij heeft een ding niet goed geciteerd volgens mij, hij
had het over de nieuwe kleren van de gemeentesecretaris, maar wij
noemen dat altijd in onze kringen, nieuwe kleren van de keizer. En
daar zit een hele wereld achter. Ja, en dan wil ik nog iets over uw
beeld zeggen, want u heeft geprobeerd verbindingen te leggen die er
niet zijn. U sprak over het bezweerder van het dagelijks gezeur. Als
u eens wilt nadenken over de verhouding van de burgemeester en de
secretaris, dan vind ik altijd het aardigste beeld om te nemen, dat
van 2 schaatsenrijders die in dezelfde baan rijden. Dat is reglementair
volstrekt verboden. Die rijden in dezelfde baan, proberen tegelijkertijd
ook het eind te halen, proberen wat ook reglementair volstrekt verboden
is, in elkaars luwte te rijden, en proberen zo om de beurt zeg maar de
kop te nemen. Ik denk dat dat een hele mooie vergelijking is voor de
gemeentesecretaris-/burgemeesterschap verhouding. En dan kom ik aan
de collega's. Ik heb met genoegen jouw toespraak gehoord John. Je
zegt: je liet merken dat je alles hebt meegemaakt. Ik heb vaak laten
merken dat ik heel veel fouten gemaakt heb en ik probeerde dan
wel eens iets anders aan te geven; misschien is het verstandig om ze
niet meer te maken, maar dat helpt niet, want een heleboel fouten moet
je altijd eerst zelf maken en dan maak je ze niet meer. Eén ding
vond ik toch een beetje moeilijk, want je zegt; manager en je
wordt nu interim-manager, is dat nu een promotie? Nou ik denk het niet.
Ik denk dat dat geen promotie is, want bij promotie dan zie je dat
grote geld liggen en dan zie je die grote auto's en zo, dat is het
helemaal niet. Het is gewoon het veranderen in een ander baantje.
Je zegt het concept van een complete manager, dat is voor mij altijd
al zo heel oud, want dat is gewoon een gemeentesecretaris. Ik wil nog
éên misverstand wegnemen, maar ik kom daar misschien straks nog wel op
terug. Je hoeft om iemand tijdelijk in te huren niet een grote herrie
te hebben, het kan ook zijn dat je eens iemand hebben die n«t een heel
grote vrijzinnigheid met fluwelen handschoenen de zaak probeert voort
te zetten. Want nu gelooft u het al niet meer. Als laatste, mijn college
uit Noordwijk. Ik hoef er eigenlijk heel weinig van te zeggen, want hij
is een goede opvolger van mij in het vast vertegenwoordigen van onze kring.
Wij zijn het vaak eens, dat is helemaal juist, vanuit een heel verschillende
gezichtshoek. Wat ik wel ontzettend verfrissend aan je vond, dat is dat ik
