29 november 1988 355
stond een reusachtig ledikant overhuifd door een baldakiin In de
van Waterloo heb je honderden van die bedden waarin Napoleon
dl sîao wanThî^H h W° 9eslapen te hebben. Hij verloor dan ook
nfhnln9' h hTV geen 009 °Pen" Boven het beh hing een breed
geborduurd beliekoord en omdat die dingen nooit met iets verbonden
nnrtîpr f! h er eens. aan" Mdar hlerin vergiste ik me, want dezelfde
portier trad zwierig binnen. Hij had zijn pet afgezet droeq een
»"hee t^beÏH ,lnkensch0vder' t6n teken dat hiJ nu kê 1 ner was en zei
oïdachîe Tk hPhVt r hât eten"* dit leek ml'J een nitmuntende
mot ppn lîntQ t meegebracht, hij verdween en kwam meteen terug
een jj°ksinuts op en een witte schort voor, terwijl hij een waqentie
voor zich uitduwde, "gebraden kikkers" zei hij, "met Madeirasaus
ïnT taartiPswink'lNadatHlk d1t 9enutt19h had, betrad ik het balkon.
In de taartjeswinkel aan de overkant was nog steeds dezelfde juffrouw
bnvpnFn ?chlkte.de ?ebakjes en keek toen weer glimlachend naar
boven. En boven mij ging een râam open.
"Ik kom seffens Nicoline", riep een stem door de nachtelijke stilte
Een meteen ging aan de overkant het licht uit. Een even later zag ik
hem beneden mij in een pyjama de straat oversteken, ook dat was hii
nog. Waarom juist dit door mij bewerkte stuk van onze bekende dorpsqenoot
Hrf ruen unS; l bladziJden d1e W1J als raadsleden uit het boek van
dlt'hi Ifn H6n h Vdh T H°ek mochten openslaan, hebben ons geleerd
ät hij een duizendpoot of een duivelskunstenaar moet wezen, van a11e
markten was hij thuis, hij was dat ook echt. Jaloers zou ik kunnen
zijn op zijn kennis van gemeente-financiën. Maar Wim, het best kennen
we je haastig lopend door het raadhuis, bijna niet te stoppen en ook
up! i zwlJ9Zame f^uur naast de burgemeester tijdens de raadsvergaderinq.
Hoewel de zwijgende, laat ik liever zeggen, de fluisterende of influiste-
rende figuur, het lijkt alsof hij niet luistert, maar bij onraad
schiet hij naar voren en verleent assistentie aan de burgemeester of
an?ere cone9eleden- Daarnaast Wim, je was een voorganger,
leUër-lijk en figuurlijk tijdens de raadsexcursies en een voorproever
bij andere gelegenheden. Wim heel kort gezegd we zullen je node, node
imssen. Moge jij je duizendpoten uitsteken in je nieuwe functie,
gelukkig blijf je in Heemstede en we zullen je waarschijnlijk nog vaak
ontmoeten, zeker tijdens de activiteiten van de CDA partij nu, want
dät kan nu allemaal heel goed. Wim, heel veel succes in je nieuwe
functie en samen met Marjan, Janet en Hans alle goeds voor detoekomst,
00 W1J hebben een beel klein presentje bij ons namens de CDA-fractie
en we hopen datje daar plezier van zult hebben en dat je nog eens aan
ons zult denken (Aanbieden geschenk) (applaus).
De heer Van Schalkwiik:
"Voorzitter, de gemeentesecretaris! Eén van de notabelen van het
dorp. Naast de burgemeester, de dokter en de notaris. Zo is het lang
geweest. Er zijn nog steeds mensen die met weemoed teruqkijken naar de
regenteske eenvoud van die tijd.
Ei" is sindsdien nogal wat gebeurt met de gemeentesecretaris. En zeker
in de afgelopen tien jaar. In die tijd was Wim van den Hoek qemeente-
secretaris în Heemstede. Ik heb me afgevraagd of hij al die ontwikke-
lingen wel prettig heeft gevonden.
De politiek ging zich steeds meer met het ambtelijk werk bemoeien.
Zo sterk zelfs dat sonmige wethouders hele goede ambtenaren zouden zijn.
